علایم بیماری تروفوبلاستیک بارداری

مهم است که علائم غیر طبیعی در دوران بارداری را به دکتر خود بگویید. دکتر شما ممکن است بر اساس یک الگوی تیپیکال (نمونه ای) از علائم و نشانه ها به وجود بیماری تروفوبلاستیک بارداری مشکوک شود. علایم بیماری تروفوبلاستیک بارداری را بخوانیم..

مولهای هیداتیفرم کامل (بارداری های مولار)

در حال حاضر، بیشتر این علائم و نشانه ها (به جز خونریزی)، نسبت به گذشته کمتر دیده می شوند، زیرا در اواخر دوره ی بیماری رخ می دهند. هم اکنون، بیشتر زنان مبتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری زود تشخیص داده می شوند، که به دلیل استفاده از آزمایش خون و سونوگرافی در اوبل بارداری است.

• خونریزی واژینال: تقریباً همه ی زنان مبتلا به مولهای هیداتیفرم کامل، در طی بارداری خونریزی واژینال غیر عادی دارند. این حالت در مولهای جزئی اغلب کمتر است. خونریزی معمولاً در طی اولین دوره ی سه ماهه (۱۳ هفته) بارداری شروع می شود. زنان مبتلا به بیماری تروفوبلاستیک بارداری اغلب لخته های خون یا ترشحات قهوه ای آبکی از واژن دارند. گاهی اوقات، قطعاتی از مول شبیه یک خوشه انگور از رحم جدا شده و از طریق واژن تخلیه می شوند. این خونریزی اغلب منجر به این می شود که دکتر سونوگرافی را تجویز کند، که منجر به شناخت بارداری مولار می شود.
• آنمی (کم خونی): در موارد خونریزی جدی یا طولانی، بدن یک  قادر به جایگزینی سلول های قرمز خون به همان سرعتی که آنها را از دست می دهد، نیست. این امر می تواند منتهی به آنمی (تعداد کم سلولهای قرمز خون) شود. نشانه های آن می تواند خستگی و تنگی نفس، به ویژه در فعالیت های بدنی باشد.
• تورم شکم: در حاملگی مولار کامل، رحم و شکم سریع تر از یک حاملگی نرمال بزرگتر شوند. بزرگی غیر طبیعی شکم در حدود ۱ زن از ۴ زن با مولهای کامل رخ می دهد، اما به ندرت در زنان مبتلا به مولهای جزئی روی می دهد. که ممکن است در اویل بارداری دیده نشود و اغلب در سه ماهه دوم موجود باشد.
• کیست های تخمدان:  HCG (گنادوتروپین جفتی انسان) هورمونی که توسط تومور ساخته می شود (پایین را ببینید)، ممکن است موجب تشکیل کیست های پر از مایعات در تخمدان ها شوند. آنها فقط در سطوح بسیار بالای HCG رخ می دهند. با اینکه می تواندد خیلی بزرگ شوند، آنها معمولاً در حدود ۸ هفته پس از حذف حاملگی مولار، به خودی خود از بین می روند. گاهی اوقات می توانند در رگهای خونی پیچ بخورند (پیچ خوردگی). که منجر به درد شدیدی می شوند و درمان آن با جراحی است تا کیست را بردارند یا روشی برای تخلیه ی مایع داخل کیست است.
• استفراغ: بسیاری از زنان در طی دوره ی بارداری معمولی تهوع و استفراغ دارند. هر چند هنگامِ بیماری تروفوبلاستیک بارداری ممکن است استفراغ مکررتر و شدیدتر از حالت طبیعی باشد.
• پره اکلامپسی: پره اکلامپسی (مسمومیت حاملگی) می تواند به عنوان عارضه ی ضه یک حاملگی طبیعی (معمولا در سه ماهه سوم) رخ دهد. هنگامی که در اوایل دوران بارداری (مانند طول سه ماهه اول یا اوایل سه ماهگی دوم) رخ دهد، می توان آن را نشانه ای از یک حاملگی مولار کامل دانست. پره اکلامپسی ممکن است مشکلاتی از قبیل فشار خون بالا، سردرد، رفلکس های بیش از حد، تورم در دست و پا، و نشت بیش از حد پروتئین به داخل ادرار شود. بر تعداد کمی از زنان با مول کامل تاثیر می گذارد، اما در زنان با مول ناقص نادر است.
• پرکاری تیروئید: پرکاری تیروئید (داشتن غدد تیروئید پر کار) در برخی از زنان با مول کامل رخ می دهد. تنها در زنان با سطوح خونی HCG بسیار بالا اتفاق می افتد. علائم پرکاری تیروئید می تواند ضربان قلب سریع، پوست گرم، عرق کردن، مشکلاتی در تحمل حرارت و گرما، رعشه ی خفیف و (لرزش) باشد. این مورد در کمتر از ۱۰ درصد از زنان با حاملگی مولار کامل رخ می دهد.

مول های هیداتیفرم جزئی

علائم و نشانه های مول هیداتیفرم جزئی شبیه به مول کامل هستند، اما اغلب شدت آنها کمتر است. این شامل:

• خونریزی واژینال
• تعداد پایین سلول های قرمز خون (آنمی)
• تورم شکم
• کیست های تخمدان
• پره اکلامپسی (بارداری سمی)

برخی از علائم مانند تهوع و استفراغ مکرر و یا غده تیروئید بیش از حد فعال، که مول کامل دیده می شوند، به ندرت، اگر نگوییم هرگز، در مول جزئی رخ می دهند.

مولهای جزئی اغلب زمانی تشخیص داده می شوند که یک زن تصور سقط جنین داشته باشد. بارداری مولار زمانی تشخیص داده می شود که رحم با اتساع ساکشن (کشش) و کورتاژ (D & C) اسکراپ یا تراشیده شود و حاصلِ حاملگی در زیر میکروسکوپ دیده شود.

مول مهاجم و کوریوکارسینوما

اشکال تهاجمی تر بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD) گاهی اوقات پس از حذف یک مول کامل رشد و توسعه می یابند. آنها معمولا بعد از یک مول ناقص کمتر رخ می دهند. کوریوکارسینوما همچنین ممکن است پس از یک حاملگی طبیعی، حاملگی خارج رحمی (که در آن جنین خارج از رحم رشد می کند ، مثلاً در داخل لوله فالوپ)، و یا سقط جنین رشد کند. علائم می تواند شامل:

• خونریزی: شایعترین علامت خونریزی واژینال است. به ندرت، تومور در دیواره رحم رشد می کند، که می تواند باعث خونریزی به درونِ حفره شکم و درد شدید شکم شود.
• عفونت: در تومورهای بزرگتر، برخی از سلولهای تومور ممکن است بمیرند، منطقه ای ایجاد می شود که در آن باکتری ها می توانند رشد می کنند. عفونت ممکن است ایجاد شود، که می تواند  موجب ترشحات واژن، گرفتگی عضلات لگن و تب شود.
• تورم شکم: مانند مول های هیداتیفرم ، اشکال تهاجمی تر از بیماری تروفوبلاستیک بارداری نیز می توانند رحم را بزرگ کنند، و  تورم شکم ایجاد شود. HCG که هورمونی که توسط تومور ساخته می شود، (نگاه کنید به “آزمایش خون و ادرار” در بخش “بیماری تروفوبلاستیک بارداری چگونه تشخیص داده می شود؟”)، ممکن است منجر به تشکیل کیست های پر از مایع در تخمدان شود (به نام کیست های تکا لوتئین theca lutein cysts) ، که ممکن است بزرگ شده و موجب تورم شکم شوند.
• علائم ریه: ریه یک محل مشترک برای گسترش دورِ بیماری تروفوبلاستیک بارداری است. گسترش به ریه ها ممکن است باعث سرفه ی خونی، سرفه خشک، درد قفسه سینه یا مشکل در تنفس شود.
• توده واژن: این تومورها گاهی اوقات می تواند به مهبل (واژن) گسترش یابند، که می تواند منجر به خونریزی واژینال و یا ترشحات چرک مانند شوند. دکتر نیز ممکن است در طول یک معاینه لگنی متوجه ی رشد سرطانی در مهبل (واژن) شود.
• سایر علائم گسترشِ دور: علائم به محل گسترشِ بیماری تروفوبلاستیک بارداری بستگی دارد. اگر بیماری تروفوبلاستیک بارداری است به مغز گسترش یافته باشد، نشانه ها می تواند شامل سردرد، استفراغ، سرگیجه، تشنج، یا فلج یک طرف بدن باشد. گسترش به کبد می تواند منجر به درد شکم و زردی پوست یا چشم (یرقان) شود.

گاهی اوقات، کوریوکارسینوما علایمی ایجاد نمی کند، اما زمانی که تست حاملگی مثبت باشد اما هیچ جنین در سونوگرافی دیده نشود، به آن مشکوک می شوند.

تومورهای تروفوبلاستیک محل جفت

تومورهای تروفوبلاستیک محل جفت (PSTTs) به ندرت در محل های دور گسترش می یابند. در اغلب موارد، در دیواره رحم رشد می کنند.

• خونریزی: شایعترین علامت تومورهای تروفوبلاستیک محل جفت خونریزی واژینال است. اگر تومور به طور کامل در دیواره رحم رشد کند، می تواند باعث خونریزی به داخل حفره شکم و درد شدید شکم شود.
• تورم شکم: هنگامی که تومورهای تروفوبلاستیک محل جفت در دیواره رحم رشد می کنند، ممکن است باعث بزرگ شدن رحم شوند.

تومورهای تروفوبلاستیک اپیتلیویید

شایعترین علامت تومور تروفوبلاستیک اپیتلیویید (ETT) خونریزی واژینال است. دیگر علایم آن به محل انتشار بستگی دارد. برای مثال، اگر آ به ریه گسترش یابد، بیمار ممکن است سرفه یا تنگی نفس داشته باشد. تومورهای تروفوبلاستیک اپیتلیویید به روده نیز گسترش می یابد، که موجب درد شکم، تهوع، و استفراغ می شود.

همچنین ممکن است بسیاری از علائم و نشانه های بیماری تروفوبلاستیک بارداری توسط بیماری های دیگری ایجاد شوند. به هر حال، اگر شما هر یک از این علائم را داشتید، مهم است که بلافاصله به دکتر خود مراجعه نمایید تا علت مشخص شود در صورت نیاز، درمان صورت گیرد.

ترمه شده از: www.cancer.org