تشخیص و درمان ایسکمی میوکارد

ایسکمی میوکارد، که با نام ایسکمی قلبی (cardiac ischemia) نیز شناخته می‌شود، عارضه‌ای است که به دلیل انسداد جزئی یا کامل بخشی از عروق خون‌رسان قلب، رخ می‌دهد. ایسکمی میوکارد باعث کاهش توانایی قلب در پمپاژ خون به بدن می‌شود. انسداد ناگهانی یکی از شریان‌های خون‌رسان قلب می‌تواند منجر به حمله قلبی ‌شود. که نتیجه آن بر هم خوردن ریتم طبیعی قلب است.

ایسکمی میوکارد چگونه تشخیص داده می‌شود؟

برای پزشک اطلاع از سابقه خانوادگی ابتلا به این عارضه قلبی بسیار مهم است. برای همین او از شما یک تاریخچه کامل خانوادگی و پزشکی می‌گیرد. سپس یک معاینه بالینی روی بدن شما انجام می‌دهد. برای مشخص شدن علت دقیق بیماری و مشکل شما، پزشک ممکن است تست‌های زیر را برای شما درخواست دهد:

تشخیص ایسکمی میوکارد با الکتروکاردیوگرام (ECG)

تعدادی الکترود به پوست بدن شما متصل می‌شود (به‌طور کامل ۱۲ لید به بدن شما متصل می شود) الکترود‌های متصل به پوست، فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می‌کند. اگر فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در نوار قلب شما مشاهده شود، پزشکان متوجه وجود بیماری در قلب شما می‌شوند. تغییرات غیر طبیعی در فعالیت الکتریکی قلب شما ممکن است نشانه‌ای از آسیب قلبی باشد.

تشخیص ایسکمی میوکارد با تست اضطراب (Stress test)

هنگامی که شما روی یک تردمیل راه می‌روید و یا سوار یک دوچرخه ثابت رکاب میزنید، ریتم قلب، فشار خون و تنفس شما ارزیابی و سنجیده می‌شود. ورزش باعث می‌شود قلب شما سخت‌تر و سریع‌تر از حد معمول کار کند، بنابراین انجام و تدارک یک آزمایش استرس، می‌تواند مشکلات قلب هنگام فعالیت را تشخیص داده و شناسایی کند. اگر شخصی مبتلا به ایسکمی میوکارد باشد در این تست می‌توان به آن پی برد.

تشخیص ایسکمی میوکارد با اکوکاردیوگرام (Echocardiogram)

از تاباندن امواج صوتی به قلب از طریق یک دستگاه خاص، تصاویر ویدئویی از قلب گرفته می‌شود. اکوکاردیوگرام می‌تواند نقص و آسیب وارد شده به قلب شما را شناسایی کند. همچنین اگر قلب خون را به‌صورت غیرطبیعی به بدن پمپاژ کند، به کمک این تست می‌توان به آن پی برد.

اکوکاردیوگرام استرس (Stress echocardiogram)

اکوکاردیوگرام استرس، دقیقا مشابه مورد بالا است. با این تفاوت که قبل از انجام پروسه الکتروکاردیوگرام، در مطب پزشک باید روی یک تردمیل بدوید یا روی یک دوچرخه ثابت رکاب بزنید، سپس تست روی قلب شما صورت بگیرد.

تست استرس هسته‌ای (Nuclear stress test)

مقدار کمی مواد رادیواکتیو به جریان خون شما تزریق می‌شود. در حالی که ورزش می کنید، پزشک شما می تواند به کمک این تست، فعالیت قلب و ریه‌های شما را تماشا و ارزیابی کند. در این تست مشکلات مربوط به جریان خون مشخص می‌شوند.

تشخیص ایسکمی میوکارد با آنژیوگرافی کرونر (Coronary angiography)

یک ماده کنتراست به عروق کرونر قلب تزریق می‌شود. به کمک اشعه ایکس (آنژیوگرام) یک‌سری عکس از رگ‌های خونی گرفته می‌شود. این آزمایش به پزشک اجازه می‌دهد عروق شما را بررسی کند. و مشکلات ایجاد شده را شناسایی کند. اگر دچار ایسکمی میوکارد باشید به کمک این تست محل و میزان انسداد مشخص می‌شود.

سی‌تی‌اسکن قلبی (Cardiac CT scan)

اگر میزان یون کلسیم در عروق کرونر شما افزایش پیدا کرده باشد، به کمک سی تی اسکن می‌توان پی به وجود اتواسکلروز برد. شریان‌های قلب نیز با استفاده از CT اسکن دیده می‌شود.

درمان ایسکمی میوکارد

هدف درمان ایسکمی قلب، بهبود جریان خون به عضله قلب است. پزشک ممکن است بسته به شدت و سطح بیماری، داروها، جراحی یا هر دو را به بیمار توصیه کند.

داروها

داروهایی که توسط پزشک برای درمان این عارضه قلبی تجویز می‌شوند عبارتند است:

درمان ایسکمی میوکارد با آسپرین

مصرف روزانه  آسپرین روزانه، می‌تواند خطر ابتلا به تشکیل لخته‌های خونی را کاهش دهد. قبل از شروع مصرف آسپیرین، با پزشک خود مشورت کنید. زیرا اگر بیماری مربوط به اختلال انعقاد یا بیماری خونریزی دهنده داشته باشید نباید از آسپرین استفاده کنید.

نیترات‌ها

نیترات‌ها باعث گشاد شدن یا اتساع شریان‌ها می‌شوند تا جریان خون ورودی به قلب را افزایش دهند. جریان خون بهتر، به این معنی است که، قلب شما مجبور نیست به سختی کار کند.

مسدود کننده‌های بتا یا بتا بلوکرها

این داروها باعث کاهش فعالیت عضلات قلب شده و ضربان قلب را کاهش می‌دهند.

مسدود کننده‌های کانال کلسیم یا کلسیم بلوکرها

این داروها باعث ریلکس شدن و اتساع عروق خونی برای خون‌رسانی بیشتر قلب می‌شوند. این مسدود کننده‌ها باعث کاهش ضربان قلب می‌شوند.

داروهای کاهنده کلسترول

این داروها باعث کاهش مواد و تجمعات کلسترولی می‌شود.

مهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE)

این داروها به ریلکس شدن شریان‌ها کمک کرده و باعث کاهش فشار خون می‌شوند. اگر علاوه بر ایسکمی قلبی، فشارخون بالا یا دیابت دارید، ممکن است یک داروی مهارکننده ACE را دریافت کنید.

رانولازین (Ranexa)

این دارو کمک می‌کند تا شریان‌های عروق کرونر شما آرام و ریلکس شوند تا علایم آنژین تسکین پیدا کنند. رانولازین ممکن است با سایر داروهای آنژین، مانند مسدودکننده‌های کانال‌کلسیم، مسدود کننده‌های بتا یا نیترات تجویز شود.

روش های بهبود جریان خون

گاهی اوقات برای بهبود جریان خون نیاز به درمان تهاجمی خواهد بود. روش‌های تهاجمی که ممکن است به درمان ایسکمی میوکارد کمک کنند عبارتند از:

آنژیوپلاستی و استنت گذاری

یک لوله طولانی و نازک (کاتتر) وارد رگی که دچار تنگی شده می‌شود. یک سیم همراه با یک بالون کوچک در ناحیه تنگی باز شده تا با رفع تنگی جریان خون به حالت عادی باز گردد. سیم وارد شده (استنت) معمولا برای باز نگه داشتن شریان در داخل رگ جای داده می‌شود.

جراحی بای پس عروق کرونر

جراح قلب و عرق از سایر قسمت‌های بدن، یک رگ مناسب را پیدا کرده و با ایجاد یک مسیر میانبر برای خون‌رسانی قسمت آسیب دیده، خون‌رسانی آن را به حالت اول بازمی‌گرداند. این نوع جراحی قلب باز معمولا برای افرادی که دارای چندین بیماری مربوط به عروق کرونر هستند انجام می‌شود.