خواب در دیابت نوع ۲

افرادی که دیابت دارند اغلب عادات بد خوابی ، از جمله مشکل در به خواب رفتن یا در خواب ماندن دارند. برخی از افراد مبتلا به دیابت مشکل خواب بیش از حد دارند ، در حالی که ما بقی دارای مشکلات کم خوابی هستند.  با توجه به بنیاد ملی خواب، ۶۳ درصد از افراد بالغ آمریکایی خواب کافی برای سلامت خوب، ایمنی، و عملکرد مطلوب را ندارند. خواب در دیابت نوع ۲ را بخوانیم:

علل متعددی از مشکلات خواب برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، از جمله آپنه انسدادی خواب، درد یا ناراحتی، سندرم پاهای بی قرار، نیاز به رفتن به حمام، و سایر مشکلات مرتبط با دیابت نوع ۲ وجود دارد.

مشکلات خواب و دیابت نوع ۲

آپنه خواب

آپنه خواب شامل مکث در تنفس در هنگام خواب است. دوره های گرفتگی نفس را آپنه مینامند، که توسط انسداد راه هوایی فوقانی ناشی می شود. آپنه ممکن است توسط یک انگیختگی مختصر درحالتی که  شما به طور کامل بیدار نیستید قطع شده باشد– شما اغلب حتی متوجه نیستید که خواب شما مختل شده. با این حال اگر خواب خود را در یک آزمایشگاه خواب اندازه گیری کنید، تکنسین تغییرات در امواج مغزی که مشخصه بیداری است را ضبط می کند.

آپنه خواب به دلیل جلوگیری از انسداد هوا برای رسیدن به ریه ها منجر به سطوح پایین اکسیژن در خون می شود. سطوح پایین اکسیژن نیز عملکرد قلب و مغز را تحت تاثیر قرارمی دهد. دو سوم از افرادی که دارای آپنه خواب هستند، اضافه وزن دارند.

آپنه خواب باعث تغییر چرخه خواب و مراحل خواب می شود. برخی از مطالعات مراحل تغییر خواب را با کاهش در رشد هورمون ها، که نقش کلیدی در ترکیب بدن ایفا می کند از جمله چربی بدن، ماهیچه و چربی شکمی مرتبط می دانند.  محققان ارتباط احتمالی بین آپنه خواب و ابتلا به دیابت و مقاومت به انسولین (ناتوانی بدن به استفاده از انسولین) پیدا کرده اند.

نوروپاتی محیطی

نوروپاتی محیطی، و یا آسیب به اعصاب دست و پا یکی دیگر از علت اختلال خواب است.  این آسیب عصبی می تواند باعث از دست دادن حس در پاها یا علائمی مانند سوزش، بی حسی، سوزش و درد شود.

سندروم پاهای بی قرار

سندرم پاهای بیقرار یک اختلال خواب خاص است که باعث تشدید، اغلب تحریک قوی درحرکت پاهاست.  این اختلال خواب اغلب با احساسات دیگر در پاها مانند سوزن سوزن شدن، کشیدن، و یا درد همراه است، به خواب رفتن و یا در خواب ماندن را مشکل می سازد.

هیپوگلیسمی

هم هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) و هم ازدیاد قند خون (قند خون بالا) می تواند خواب را در افراد مبتلا به دیابت تاثیر گذارند.  هیپوگلیسمی ممکن است هنگامی که شما برای ساعت های زیادی چیزی نخورده اید، مانند یک طول شب، و یا اگر شما بیش از حد انسولین و یا داروهای دیگر مصرف کرده باشید، رخ دهد. قند خون زمانی رخ می دهد که سطح قند از مقدار نرمال بیشتر شود. این حالت ممکن است بعد از خوردن بیش از حد کالری، نخوردن دارو، و یا داشتن یک بیماری اتفاق افتد.  استرس روحی نیز می تواند باعث شود که  قند خون افزایش یابد.

چاقی

چاقی و یا چربی بیش از حد بدن، اغلب با خروپف، آپنه خواب، و اختلالات خواب همراه است. چاقی خطر ابتلا به آپنه خواب، دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی، فشار خون بالا، ورم مفاصل، و سکته مغزی را افزایش می دهد.

مشخصه مشکلات خواب چیست؟

دکتر شما از شما در مورد الگوهای خواب تان می پرسد، از جمله اینکه آیا شما در به خواب رفتن و یا در خواب ماندن مشکل دارید، در طول روز خواب آلود هستید، مشکلات تنفسی در حین خواب (از جمله خرخر)، درد در پاهای ، و یا حرکت و یا لگد زدن پاهای را به هنگام خواب دارید.

دکتر شما ممکن است شما را به یک متخصص خواب ارجاع دهد که ممکن است یک مطالعه خواب خاص به نام polysomnogram  برای اندازه گیری فعالیت در طول خواب انجام دهد. نتایج حاصل از مطالعه خواب می تواند به تشخیص دقیق دکترتان کمک کند و درمان موثر و ایمن را تجویز کند.

درمان مشکلات خواب در دیابت نوع ۲ چیست؟

درمان های متعددی برای مشکلات خواب در افراد مبتلا به دیابت، بسته به شرط وجود دارد:

آپنه خواب

اگر آپنه خواب برای شما تشخیص داده شود، دکتر شما ممکن است برای کمک به تنفس آسان ترتان کاهش وزن را تجویز کند.

یکی دیگر از درمان های بالقوه فشار هوای مثبت دایمی (CPAP) است.  با CPAP، بیماران یک ماسک بر بینی و / یا دهان خود دارند. دمنده هوا، هوا را از طریق بینی و یا دهان وارد می کند. فشار هوا تنظیم شده است به طوری که فقط به اندازه کافی برای جلوگیری از بافت تنفس فوقانی در طول خوابیدن است.  فشار ثابت و مداوم است . CPAP مادامی که استفاده میشود مانع از بسته شدن راه هوایی می شود، اما حملات آپنه هنگامی که CPAP را متوقف و یا به طور نادرست استفاده شود، بازمیگردند.

نوروپاتی محیطی

برای درمان درد ناشی از نوروپاتی محیطی، دکتر شما ممکن است داروهای ضد درد ساده مانند ایبوپروفن ، آسپرین، داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، یا داروهای ضد تشنج مانند نورونتین، توپوماکس یاGabitril  را تجویز کند. درمان های دیگر شامل لیریکا، تزریق لیدوکائین یا کرم مانند کپسایسین است.

سندروم پاهای بی قرار

داروهای مختلف برای درمان سندرم پاهای بی قرار از جمله عوامل دوپامین، کمک های خوابیدن، ضد تشنج، ضد درد و استفاده می شود.  دکتر شما ممکن است آهن را تجویز کند اگرسطح آهن شما پایین است.

همچنین داروهایی که برای درمان بی خوابی وجود دارد ، از جمله:

دارو های بدون مجوز مانند آنتی هیستامین ها از جمله دیفن هیدرامین (مانند بنادریل).این داروها باید در کوتاه مدت و در رابطه با تغییر در عادات خواب استفاده شوند.
داروهایی که برای درمان مشکلات خواب استفاده می شوند مانند آمبین، بلسومرا ، سونات، و لونستا

بنزودیازپین ها، داروهایی که بر روی مغز و اعصاب برای ایجاد یک اثر آرام بخش عمل می کنند ، شامل والیوم ، آتیوان و زاناکس می شوند.
داروهای ضد افسردگی مانند سرزون

چگونه می توانم خوابم را بهبود بخشم؟

علاوه بر داروها، توصیه های برای بهبود خواب عبارتند از:

• یادگیری تکنیک های آرامش بخش و تنفس.
• گوش دادن به یک سی دی  آرامش و یا صداهای طبیعت.
• ورزش منظم، حد اقل چند ساعت قبل از خواب.
• کافئین، الکل، و یا نیکوتین در شب استفاده نکنید.

وقتی نمی توانید بخوابید از تخت خارج شوید و در یک اتاق دیگر به انجام کاری مشغول شوید.  زمانی که شما احساس خستگی کرئید به رخت خواب بازگردید.

استفاده از بستر تنها برای خواب و فعالیت جنسی است.  هرگز دراز کش در رختخواب  مشغول به تماشای تلویزیون و یا خواندن نباشید. به این ترتیب، تخت تان یک نشانه برای خواب، نه برای دراز کشیدن در بیداری می شود.

آیا ارتباط دیگری  بین خواب و دیابت نوع ۲ وجود دارد؟

با توجه به مطالعات متعدد، افرادی که دارای عادات بد خواب هستند بیشتر در معرض خطر برای اضافه وزن یا چاقی و دیابت نوع ۲ هستند.  محرومیت از خواب مزمن ممکن است به مقاومت به انسولین، که می تواند قند خون بالا و دیابت منجر شود.

برخی مطالعات نشان آن است که محدودیت از خواب شدید می تواند برروی هورمونی که اشتها را کنترل می کند تاثیر گذارد. به عنوان مثال، یافته های اخیر ، خواب ناکافی را  با  سطوح پایین هورمون لپتین که به کنترل متابولیسم کربوهیدرات کمک می کند، مرتبط می دانند. سطوح پایین لپتین موجب افزایش میل به مصرف کربوهیدرات ها بدون توجه به مقدار کالری مصرف شده می شود.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com