دیابت و التهاب

بی تحرکی و چاقی خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد، اما نامشخص است که دقیقاًچگونه این اتفاق روی می دهد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که التهاب داخل بدن در ابتلا به دیابت نوع ۲ نقش مهمی دارد.

خبر خوب: یک رژیم غذایی “ضد التهابی” و برنامه ورزشی می تواند به پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲ کمک کند.

هر کسی که نیش حشرات، بثورات جلدی، عفونت پوست، یا پیچ خوردگی (اسپرین) مچ پا را تجربه کرده باشد، اثرات التهاب را می شناسد. در آن شرایط، شما شاهد تورم در منطقه ی آسیب دیده هستید.

در دیابت نوع ۲، التهاب داخلی است.

التهاب چگونه توسعه می یابد

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، انسولین کافی تولید نمی کنند یا بدن آنها نمی تواند به مقدار کافی از انسولین استفاده کند. انسولین هورمونی است که توسط سلولهای پانکراس ساخته می شود و مقدار قند خون را کنترل می کند.

انسولین ممکن است بر بافت های بدن نیز تاثیر داشته باشد. تاثیر آن بر بافت ها تحت تاثیر عوامل بسیاری مانند چاقی و تجمع چربی اطراف شکم و اندام های اصلی در شکم است. سلول های چربی می توانند مواد شیمیایی را تولید نمایند که منجر به التهاب می شوند.

دانشمندان تازه شروع به درکِ نقشِ این شکل از التهاب داخلی در ابتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت نموده اند.

نقش مواد شیمیایی التهاب زا

چند دهه پیش، محققان سطوح بالاتر التهاب در بدن های افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را شناسایی نمودند. سطح برخی از مواد شیمیایی التهاب زا با نام سیتوکین ها (cytokines) غالباً در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ، در مقایسه با افراد بدون دیابت بالاتر است.

مدتهای طولانی است که چاقی و بی تحرکی به عنوان مهم ترین عوامل خطر و محرک بیماری دیابت نوع ۲ شناخته شده است.

چگونه داشتن وزن اضافی و نشستن روی میل با سطوح بالاتر مواد شیمیایی التهاب زا در بدن و ابتلا به دیابت نوع ۲ در ارتباط هستند؟

پژوهشگران کشف نموده اند که در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲، سطوح سیتوکین درون بافت چربی بالا می رود. نتیجه گیری آنها: چربی اضافی بدن، به ویژه در شکم، موجب کاهش مداوم (مزمن) سطح التهاب غیر طبیعی می شود که نقش انسولین را تغییر داده و منجر به این بیماری می شود.

با شروع پیشرفت دیابت نوع ۲، بدن حساسیت کمتری به انسولین دارد که موجب مقاومت به انسولین و همچنین منجر به التهاب می شود. ممکن است یک چرخه ی معیوب ایجاد گردد، با التهاب بیشتر، مقاومت در برابر انسولین بیشتر شده و برعکس. سطح قند خون آرام آرام بالا می رود که در نهایت منتهی به دیابت نوع ۲ می شود.

استرس روحی نیز می تواند سطوح مواد شیمیایی التهاب زا را افزایش دهد. گرچه هنوز مشخص نیست آیا استرس به خودی خود می تواند در توسعه ی دیابت نقش باشد یا خیر.

آیا التهاب باعث دیابت می شود؟ پاسخ به این سئوال ساده نیست، هر چند که محققان با اطمینان می دانند که التهاب تا حدی در توسعه ی دیابت نوع ۲ نقش دارد.

ورزش برای مبارزه با دیابت و التهاب

اثبات شده است که ۳۰ دقیقه پیاده روی در روز، بهترین روش برای جلوگیری از دیابت نوع ۲ در افراد با خطر بالاست. بخشی از قدرت ورزش برای پیشگیری از دیابت ناشی از اثرات ضد التهابی آن است.

فعالیت بدنی سیلی از مواد شیمیایی ضد التهابی را درون بدن منتشر می کند. ورزش همچنین باعث می شود تا سلول های بدن، به ویژه سلول های عضلانی، به طور چشمگیری حساست خود را به انسولین افزایش دهند.

افزایش حساسیت به انسولین، در اثر ورزش، به کهش التهاب مزمن نیز کمک می کند. این مزایا حتی با ورزش های با شدت متوسط، مانند پیاده روی منظم دیده می شوند.

رژیم غذایی ضد التهاب

رژیم غذایی نیز می تواند در التهاب مزمن نقش داشته باشد. و برخی غذاها ویژگیهای ضد التهابی دارند.

یک رژیم غذایی به خودی خود در جلوگیری از دیابت موثر نیست، مگر اینکه منجر به کاهش وزن شود. کاهش وزن و افزایش فعالیت بدنی می توانند تاثیرا ضد التهابی قوی داشته باشند و هر دو برای کاهش خطر دیابت نوع ۲ اهمیت دارند.

غذاهای دارای خواص ضد التهابی طبیعی عبارتند از:

• چربی های سالم مانند اسیدهای چرب امگا ۳، روغن زیتون، روغن بذر کتان، و روغن کانولا
• آوکادو
• گردو
• بیشتر میوه ها و سبزیجات، مانند پرتقال، گوجه فرنگی، و سبزیجات برگدار

غذاهایی که موجب افزایش التهاب در بدن می شوند عبارتند از چربی های ناسالم، مانند:

• اسیدهای چرب ترانس
• روغن های گیاهی شورتنینگ (روغن صاف قنادی)
• مارگارین
• گوشت قرمز (گوشت گاو و خوک)

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com