تکنیک های رفتاری برای کودکان مبتلا بیش فعالی

تکنیک های رفتاری برای کودکان مبتلا بیش فعالی

استفاده از تکنیک های مدیریت رفتاری بخش کلیدی برای درمان ADHD در کودکان است. در کودکان و نوجوانان دو اصل پایه عبارتند از:

• ترغیب رفتار خوب با پاداش یا تشویق. این کار در صورتی بیشتر موثر است که شما پایدار باشید و بلافاصله بعد از رفتار مثبت کودک را تشویق کنید یا به او پاداش بدهید.
• نظیم پیامدهای سازگار برای رفتار بد.

کودکان پیش دبستانی (سن ۵ سال و کمتر)

برای کمک به کودکان کم سن و سال با ADHD، این تکنیک های مدیریت رفتاری را امتحان کنید:

• برای روز برنامه ریزی کنید. روتینی تعیین کنید. به کودک اجازه دهید بداند که روتین در حال تغییر است یا اتفاق غیر معمولی قرار است اتفاق بیفتد مثل بازدید یکی از اقوام یا تزریق واکسن.
• مرزها و انتظاراتی را تعیین کنید. بهتر است که این را درست قبل از فعالیت ها یا موقعیتی که در ذهن دارید انجام دهید.
• از پاداش ها استفاده کنید. ستاره های طلایی یا فعالیت های مطلوب مثال هایی از پاداش های رفتار خوب هستند. سعی کنید از استفاده از پول، غذا یا شیرینی برای پاداش اجتناب کنید.
• کودک را در فعالیت های سازنده درگیر کنید مثل خواندن، بازی ها و پازل ها.
• از تایمر استفاده کنید. بعضی والدین در می یابند که استفاده از تایمر برای فعالیت ها راه خوبی برای ایجاد و تقویت ساختار است. برای مثال تعیین محدوده زمانی معقول برای حمام یا بازی کردن به آموزش کودک برای پیش بینی محدودیت ها حتی در فعالیت های بدون لذت کمک می کند. دادن زمان محدود به کودک برای انجام یک کار مفید است به خصوص اگر برای تمام کردن به موقع کار پاداش بدهید.

کودکان سن ۶ تا ۱۲ سال

استراتژی های مدیریت رفتار برای کودکان در دبستان و راهنمایی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• توضیح و آموزش. تا حد ممکن، دستورات آشکار و توضیحات شفاف برای کارها در طول روز بدهید. اگر کاری پیچیده یا طولانی است، آن را به مراحلی تجزیه کنید که بیشتر قابل مدیریت باشد. همچنان که کودک یاد می گیرد که رفتار خود را مدیریت کند، مراحل و کارها پیچیده تر می شود.
• به کودک به صورت مناسبی برای رفتار خوب و کارهای کامل شده پاداش دهید. یک سیستم شفاف برای پاداش ها تنظیم کنید به صورتی که کودک شما بداند موقعی که کاری را کامل می کند یا رفتار را بهبود می بخشد چه چیزی انتظار او را می کشد. به خاطر داشته باشید که با انتظارات سازگار باشید و همیشه پاداش ها را دنبال کنید.
• برنامه ای برای نظم ایجاد کنید. از اعمال مسائل انضباطی برای کودک خود در جلوی دیگران اجتناب کنید. پیامد خاصی برای رفتار معین تعیین کنید و سپس درباره تقویت آن ثابت قدم و بی طرف باشید.
• به صورت منظم با معلمان کودک در ارتباط باشید تا بتوانید با هر الگوی رفتاری قبل از اینکه مشکل بزرگی بشود کنار بیایید.
• شفاف صحبت کنید. مثال خوبی برای کودک بیاورید. کودکان با ADHD نیاز به مدل های خوبی برای رفتار خوب دارند و بزرگسالان در زندگی های آن ها بسیار مهم هستند.

نوجوانان

اگر نوجوانی مبتلا به ADHD دارد:

• همچنان که کودک بزرگ می شود، شما باید آنها را در تعیین انتظارات، پاداش ها و پیامدها درگیر کنید. این کار به آن ها قدرت می دهد تا عزت نفس خود را بهبود دهند و مفهومی که آنها مسئول رفتار خودشان هستند را تقویت کند. این کار همینطور به آنها کمک می کند که همچنان که به سمت بزرگسالی می روند استقلال کسب کنند.
• در محیط خصوصی مسائل انضباطی را اجرا کنید. نوجوانان همیشه بیش از حد به این مسئله حساس هستند که به نظر دیگران چطور می آیند و ممکن است به احساس خجالت زمانی که شما جلوی دیگران مسائل انضباطی را اجرا می کنید، واکنش بیش از حد نشان دهند. سالهای نوجوانی می تواند با ADHD به اندازه کافی سخت باشد بنابراین آرام باشید و آنها را درک کنید. درباره هر مسئله ای که دارند با آنها صحبت کنید.
• قابل پیش بینی باشید. به ثابت قدم بودن و بی طرف بودن در رفتار خود ادامه دهید. به این صورت نوجوان شما می داند چه چیزی از شما انتظار می رود.
• یک مثال خوب تعیین کنید. نوجوانان همیشه این حالت را نشان نمی دهند اما بزرگسالان در زندگی آنها بسیار مهم هستند.
• اگر متوجه شدید که از موقعیت خسته شده اید با یک حرفه ای صحبت کنید. طبیعی است که شما نیازها و سوالهایی در این پروسه داشته باشید، بنابراین زمانی که لازم است کمک بخواهید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com