لسیتین نوعی پروتئین در بسیاری از موادغذایی گیاهی بوده که مصرف زیاد آن می تواند موجب آسیب به پوشش دستگاه گوارش شود و با متابولیسم تداخل ایجاد کند. هر چند ممکن است دارای فوایدی نیز باشد. برای نمونه براساس مقاله منتشر شده در ” مرور انتقادی در علوم غذایی و تغذیه”، لسیتین ممکن است با تغییراتی در سیستم ایمنی و به حداقل رساندن رشد تومور خواص ضدسرطانی بالقوه ای داشته باشد.
لوبیاها منابع اصلی لسیتین محسوب می شوند، لوبیا سویا، قرمز، پینتو، سفید، لیما و سایر انواع لوبیاها حاوی لسیتین می باشند. نخود شیرین، نخود سبز، عدس، ماش و جوانه لوبیا سویا از منابع دیگر این پروتئین به حساب می آیند. قبل از مصرف، لوبیاها را کاملا بپزید. پختن و گوارش ممکن است برخی از لسیتین موجود در لوبیاها را از بین ببرد، البته این امر شامل تمام لسیتین نمی شود، برای نمونه لسیتین موجود در لوبیا سفید در زمان گوارش کاملا از بین نمی رود.
جو، ذرت، برنج، گندم به ویژه جوانه گندم، غلات و سایر مواد غذایی پخته شده با این غلات حاوی لسیتین است. جوانه گندم محتوی نوعی لسیتین می باشد که در زمان گوارش از بین نمی رود.
گوجه فرنگی، سیب زمینی، سیب زمینی شیرین، کدو، هویج، ریواس، چغندر، قارچ، مارچوبه، شلغم، خیار، کدو حلوایی، فلفل شیرین و تربچه حاوی لسیتین است. مرکباتی از جمله پرتغال، لیمو ترش زرد، گریپ فروت و همچنین توت هایی مانند تمشک، رزبری و توت فرنگی برای بدن لسیتین فراهم می کنند. از دیگر منابع لسیتین در میوه ها می توان به انار، انگور، گیلاس، سیب، هندوانه، موز، پاپایا، آلو و مویز اشاره کرد.
مصرف مغزهای آجیل و دانه ها حتی به صورت بوداده نیز می تواند به دریافت لسیتین کمک کند. گردو، فندق، بادام زمینی، دانه گل آفتابگردان، دانه کنجد و نارگیل حاوی لسیتین می باشند. شکلات، قهوه، زیره سیاه، جوز هندی، نعنا، مرزنجوش و سیر جزو منابع لسیتین به حساب می آیند.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com