علایم و نشانه های اختلال طیف اتیسم

علایم و نشانه های اختلال طیف اتیسم

اختلال طیف اتیسم یک ناتوانی رشدی ایجاد شده بواسطه تفاوت ها در مغز است. دانشمندان دقیقا نمی دانند چه چیزی این تفاوت ها را برای بیشتر افراد مبتلا به ASD ایجاد می کند. با این حال بعضی افراد مبتلا یک تفاوت شناخته شده مثل شرایط ژنتیک دارند. علت های متعددی برای ASD وجود دارد اگرچه بیشتر آنها هنوز شناخته شده نیستند.

اغلب ظاهر افراد ASD آنها را از دیگران متمایز نمی کند اما آنها ممکن است به شیوه ای متفاوت با اکثر مردم ارتباط برقرار کنند, تعامل کنند, رفتار کنند و یاد بگیرند. یادگیری, تفکر و مهارت های حل مشکل افراد مبتلا به ASD می تواند در طیف افراد با استعداد تا شدیدا دچار مشکل قرار گیرد. بعضی افراد مبتلا به ASD کمک زیادی در زندگی روزمره نیاز دارند. دیگران کمک کمتری می خواهند.

تشخیص ASD اکنون شامل شرایط متعددی می باشد که قبلا به صورت جداگانه تشخیص داده می شود: اختلال اتیستیک, اختلال نافذ رشدی که در غیر این صورت تشخیص داده نمی شد و سندرم آسپرگر. این شرایط همگی اختلال طیف اتیسم نامیده می شوند.

ASD قبل از سن ۳ سالگی شروع م شود و در کل زندگی فرد باقی می ماند اگر چه علائم طی زمان بهبود خواهد یافت. بعضی کودکان مبتلا به ASD نشانه هایی از مشکلات آینده در چند ماهه اول زندگی نشان می دهند. در بقیه علائم ممکن است تا ۲۴ ماهگی یا بعد از آن نشان داده نشود. بعضی کودکان مبتلا به ASD به نظر می رسد که تا حدود ۱۸ تا ۲۴ ماهگی رشد نرمال دارند و بعد کسب مهارت های جدید را متوقف می کنند یا مهارت هایی که زمانی داشته اند را از دست می دهند. مطالعات نشان داده اند که یک سوم تا نیمی از والدین کودکان مبتلا به ASD قبل از اولین تولد کودک خود متوجه مشکلی شده اند و تقریبا ۸۰-۹۰% مشکلات را تا ۲۴ ماهگی مشاهده کرده اند.

مهم است که بیان کنیم بعضی افراد بدون ASD ممکن است بعضی از این علائم را داشته باشند اما برای افراد مبتلا به ASD اختلالات زندگی را بسیار چالش برانگیز و سخت می کند.

نشانه های احتمالی

فرد مبتلا به ASD ممکن است:

• در ۱۲ ماهگی به اسم خود پاسخ ندهد
• به اشیا برای نشان داده علاقه تا ۱۴ ماهگی اشاره نکند
• بازی های وانمود کردن را تا ۱۸ ماهگی بازی نکند.
• از تماس چشمی اجتناب کند و بخواهد تنها بماند
• مشکل در درک احساسات دیگران یا صحبت درباره احساسات خود داشته باشد.
• مهارت های زبانی و گفتاری تاخیری داشته باشد.
• کلمات یا عبارات را دوباره و دوباره تکرار کند (اکولالیا)
• جواب های غیر مرتبط به سوالات بدهد
• از تغییرات کوچک ناراحت شود
• علاقه های وسواسی داشته باشد.
• دست هایش را تکان دهد, بدن را جلو عقب کند یا دور خودش بچرخد
• واکنش های غیر عادی به صدا, بو, مزه, ظاهر یا حس داشته باشد.

مهارت های اجتماعی

مسائل اجتماعی یکی از متداول ترین علائم در تمام انواع ASD هستند. افراد مبتلا به ASD فقط مشکلات اجتماعی مثل خجالتبی بودن ندارند. مسائل اجتماعی مشکلات جدی در زندگی روزانه ایجاد می کند.

مثالهای مسائل اجتماعی مرتبط با ASD عبارتند از:

• تا ۱۲ ماهگی به اسمش واکنش نشان نمی دهد.
• از تماس چشمی اجتناب می کند.
• علایق خود را با دیگران تسهیم نمی کند
• تنها برای رسیدن به هدف مطلوب تعامل برقرار می کند.
• حالات صورتی نامناسب دارد یا اصلا احساسش را با حالات صورت نشان نمی دهد.
• مرزهای فضای فردی را درک نمی کند.
• از تماس فیزیکی اجتناب می کند یا در برابر آن مقاومت می کند.
• موقع ناراحتی با دیگران راحت نیست.
• در درک احساسات افراد دیگر یا صحبت درباره احساسات خود مشکل دارد.

نوزادان معمولی به جهان و افراد اطرافشان علاقه دارند. در سال اول تولد, کودک معمولی با نگاه به چشم افراد, تقلید از کلمات و کارها و استفاده از ژست های ساده مثل دست زدن و بای بای کردن تعامل برقرار می کند. کودکان معمولی همچنین به بازی های اجتماعی علاقه نشان می دهند. اما کودک کم سن و سال مبتلا به ASD ممکن است خیلی سخت یاد بگیرد که با دیگران تعامل برقرار کند.

بعضی افراد مبتلا به ASD ممکن اس به دیگران اصلا علاقه نداشته باشند. بقیه ممکن است بخواهند دوست شوند اما ندانند چطور دوستی پیدا کنند. کودکان مبتلا به ASD زیاید به سختی یاد می گیرند که نوبت را رعایت کنند و چیزهای خود را با دیگران شریک شوند. این می تواند باعث شود که کودکان دیگر نخواهند که با آنها بازی کنند.

کودکان مبتلا به ASD ممکن است مشکلاتی با نشان دادن درباره احساسات خود یا صحبت درباره احساسات خود داشته باشند. آنها ممکن است در درک احساسات دیگران مشکل داشته باشند. افراد مبتلا به ASD زیادی به لمس شدن بسیار حساس هستند و ممکن است نخواهند که در آغوش نگه داشته شوند. رفتارهای خود تحریکی(مثل تکان دادن مدام دستها) میان افراد مبتلا به ASD متداول است. اضطراب و افسردگی بر بعضی افراد مبتلا به ASD اثر می گذارد. تمام این علائم می تواند مشکلات اجتماعی دیگری ایجاد کند که مدیریت آنها حتی سخت تر است.

ارتباط

هر فرد مبتلا به ASD مهارتهای ارتاطی متفاوتی دارد. بعضی افراد می توانند خوب صحبت کنند. بقیه اصلا نمی توانند حرف بزنند یا خیلی کم حرف می زنند. حدود ۴۰% افراد مبتلا به ASD اصلا حرف نمی زنند. حدود ۲۵-۳۰% کودکان مبتلا به ASD در ۱۲ تا ۱۸ ماهگی چند کلمه می گویند و بعد دیگر از آن کلمات استفاده نمی کنند. بقیه ممکن است صحبت کنند اما فقط وقتی بزرگ شدند.

مثالهای مسائل ارتباطی مرتبط با ASD عبارتند از:

• مهارت های زبانی و گفتاری با تاخیر
• تکرار کلمات یا عبارات
• معکوس کردن ضمیر ها(برای مثال به جای اینکه بگوید من می گوید تو)
• جواب های غیر مرتبط به سوالات می دهد
• اشاره نمی کند یا به اشاره کردن واکنش نشان نمی دهد
• از ژست های کمی استفاده می کند یا اصلا استفاده نمی کند(برای مثال بای بای نمی کند)
• با صدای یکنواخت, ربات مانند یا صدای آهنگ صحبت می کند
• در بازی وانمود نمی کند
• جوک, حرف طعنه آمیز یا سر به سر گذاشتن را درک نمی کند.

افراد مبتلا به ASD که صحبت می کنند ممکن است از زبان به شیوه های غیر معمولی استفاده کنند. آنها ممکن است نتوانند کلمات را در جملات واقعی استفاده کنند. بعضی افراد مبتلا به ASD تنها یک کلمه در هر بار حرف زدن می گویند. بقیه همان کلمه یا عبارت را دوباره و دوباره تکرار می کنند. بعضی کودکان چیزی که دیگران می گویند را تکرار می کنند, شرایطی که اکولالیا نام دارد. کلمات تکراری ممکن است همان موقع یا قبلا گفته شده باشد. برای مثال, اگر شما از فردی که مبتلا به ASD است سوال کنید” یه کم آبمیوه می خوری؟” ممکن است تکرار کند” یه کم آبمیوه می خوری؟” به جای اینکه سوال شما را جواب دهد. اگرچه بسیاری بچه های بدون ASD در مرحله ای از رشد چیزی را که می شوند تکرار می کنند, این مرحله معمولا در سه سالگی تمام می شود. بعضی افراد مبتلا به ASD می توانند خوب صحبت کنند اما گوش دادن به چیزی که دیگران می گویند برای آنها خیلی سخت است.

افراد مبتلا به ASD ممکن است خیلی سخت از ژست ها, زبان بدن یا تون صدا استفاده کنند و آن را درک کنند. برای مثال, افراد مبتلا به ASD ممکن است نفهمند معنی دست تکان دادن موقع خداحافظی چیست. حالات صورت, حرکات و ژست ها ممکن است با چیزی که می گویند تطابق نداشته باشد. برای مثال افراد مبتلا به ASD ممکن است موقعی که می خواهند  حرفی ناراحت کننده بزنند لبخند بزنند. افراد مبتلا به ASD ممکن است وقتی منظورشان تو است بگویند من یا برعکس. صدای آنها ممکن است یکنواخت, مثل ربات باشد یا زیر و بم زیاد داشته باشد. افراد مبتلا به ASD ممکن است بیشتر از حد به فردی که با او صحبت می کنند نزدیک شوند یا ممکن است موقع صحبت برای مدت طولانی راجع به یک موضوع صحبت کنند. آنها ممکن است درباره چیزی که واقعا دوست دارند خیلی صحبت کنند به جای اینکه گفتگوی نوبتی با فرد داشته باشند. بعضی کودکان با مهارت های زبانی نسبتا خوب مثل بزرگسالان کم سن و سال صحبت می کنند, و نمی توانند مثل بچه ها حرف بزنند.

علاقه ها و رفتارهای غیر معمول

افراد بسیاری که مبتلا به ASD هستند رفتارها یا علایق غیر معمول دارند. مثالهای علایق و رفتارهای غیر معمول مرتبط با ASD عبارتند از:

• به خط کردن اسباب بازی ها یا اشیای دیگر
• بازی کردن مشابه با اسباب بازی ها در هر بار بازی
• علاقه به بخش های اشیا (مثل چرخ ها)
• بسیار منظم بودن
• ناراحت شدن از تغییرات کوچک
• داشتن علاقه های وسواسی
• اجبار برای دنبال کردن روتین های معین
• تکان دادن دستها, بدن یا چرخیدن به دور خود

حرکات تکراری اعمال تکرار شده دوباره و دوباره هستند. آنها می توانند شامل یک بخش از بدن یا کل بدن یا حتی یک شی یا اسباب بازی باشند. برای مثال افراد مبتلا به ASD ممکن است زمان زیادی را صرف تکان دادن دست های خود یا تکان دادن بدن از این طرف به آن طرف کنند. آنها ممکن است مدام چراغ را خاموش و روشن کنند یا چرخ ماشین اسباب بازی را بچرخانند. این نوع فعالیت ها به عنوان فعالیت های خود تحریکی شناخته شده اند.

افراد مبتلا به ASD اغلب به روتین ها پایبند هستند. تغییر در الگوی طبیعی روز می تواند برای افراد مبتلا به ASD بسیار ناراحت کننده باشد. آنها ممکن است کنترل خود را از دست بدهند یا کج خلقی کنند به خصوص اگر در جای غریبی باشند.

بعضی افراد مبتلا به ASD ممکن است روتین هایی داشته باشند که به نظر غیر معمول یا غیر ضروری باشد. برای مثال, فرد ممکن است از هر پنچره ساختمانی که از آن عبور می کند به داخل نگاه کند یا ممکن است همیشه بخواهد ویدئویی را از شروع تا پایان تماشا کند. اگر اجازه نداشته باشد این نوع روتین ها را انجام دهد ممکن است کج خلقی کند.

علائم دیگر

بعضی افراد مبتلا به ASD علائم دیگری دارند. ا ین ها عبارتند از :

• فعالیت بیش از حد
• تکانشی بودن (عمل کردن بدون فکر کردن)
• ظرفیت توجهی کوتاه
• خشونت
• آسیب زدن به خود
• کج خلقی
• عادات خواب و خوردن غیر معمول
• واکنش های عاطفی یا خلقی غیر معمول
• فقدان ترس یا ترس بیشتر از حد انتظار
• واکنش های غیر معمول به بو, مزه, ظاهر یا حس

افراد مبتلا به ASD واکنش های غیر معمول به لمس, بو, صدا,, مزه و حس دارند. برای مثال آنها ممکن است نسبت به درد یا صدای بلند بیش از حد واکنش نشان دهند یا کمتر از حد واکنش نشان دهند. آنها ممکن است عادات غذا خوردن غیر معمول داشته باشند. برای مثال, بعضی افراد مبتلا به ASD رژیم غذایی خود را تنها به چند غذا محدود می کنند. بقیه ممکن است آیتم های غیر غذایی مثل خاک یا سنگ بخورند. آنها ممکن است مسائلی مثل یبوست یا اسهال داشته باشند. افراد مبتلا به ASD ممکن است عادات خواب غیر معمول داشته باشند. آنها ممکن است خلق غیر طبیعی یا واکنش های عاطفی غیر طبیعی داشته باشند. برای مثال, ممکن است در زمان های غیر معمول بخندند یا گریه کنند یا در زمانی که انتظار واکنش دارید هیچ واکنش عاطفی نشان ندهند. به علاوه, آنها ممکن است از چیزهای خطرناک نترسند و از اشیا یا رویداد های بی خطر بترسند.

رشد

کودکان مبتلا به ASD با سرعت های متفاوت در حیطه های متفاوت رشد می کنند. آنها ممکن است تاخیر هایی در مهارت های زبانی, اجتماعی و یادگیری داشته باشند درحالیکه توانایی آنها برای راه رفتن و قدم زدن در اطراف مشابه با کودکان هم سن آنها است. آنها ممکن است در درست کردن پازل یا حل مسائل کامپیوتری خیلی خوب باشند اما ممکن است در فعالیت های اجتماعی مثل صحبت کردن یا دوست پیدا کردن مشکل داشته باشند. برای مثال کودک ممکن است بتواند کلمات طولانی را بخواند اما نتواند بگوید ب چه صدایی می دهد.

کودکان با سرعت های خاص خود رشد می کنند بنابراین بیان دقیق اینکه چه زمان کودک مهارت خاصی را یاد خواهد گرفت دشوار است. اما مراحل رشدی خاص سن وجود دارد که برای اندازه گیری پیشرفت اجتماعی و عاطفی کودکان در چند سال اول زندگی استفاده می شود. برای یادگیری بیشتر درباره مراحل رشدی, به “علائم را بیاموزید, زود اقدام کنید” مراجعه کنید که یک کار طراحی شده توسط DCD و جمعی از شرکا برای یاد دادن رشد اولیه کودک به والدین, متخصصین مراقبت سلامت و بهداشت و ارائه کننده خدمات مراقبت کودک می باشد از جمله نشانه های احتمالی برای اختلالات طیف اتیسم در آنجا بیان می شود.

ترجمه شده از وبسایت: www.cdc.gov