حساسیت پوستی و التهاب تماسی پوست

حساسیت پوستی و التهاب تماسی پوست

چیزی پوست شما را لمس می کند و سیستم ایمنی بدن شما فکر می کند که مورد حمله قرار گرفته است. بدن پاسخ شدید می دهد و برای کمک به مبارزه با مهاجم آنتی بادی می فرستد. نام این حساسیت است. در نتیجه در جایی که آن ماده بر روی پوست شما مالیده شده است قرمزشده و خارش ایجاد می شود.

دکتر شما این حساسیت را حساسیت پوستی تماسی می نامد. افرادی که حساسیت دارند، به چیزهایی که دیگران به زحمت به آن واکنش نشان می دهند. این بثورات به نظر می رسد که مانند حساسیت پوستی تماسی باشند، اما آن می تواند تنها با یک لمس مختصری از مقدار کمی اتفاق بیافتد.

هر چیزی از گیاهان مانند پیچک سمی به رنگ و رایحه ی موجود در محصولات روزمره ممکن است عامل ایجاد حساسیت باشد.

شما همچنین می تواند یک واکنش حساسیتی به چیزی در هوا که بر روی پوست شما می نشیند ، مانند گرده گیاهان، اسپری های شیمیایی و پودرها، الیاف، یا دود سیگار داشته باشید. حساسیت پوستی تماسی هوابرد بیشتر روی پلک شما، سر و گردن اتفاق می افتد. تشخیص آن برای پزشکان بسیار سخت است.

حساسیت پوست همچنین می تواند باعث کهیر و تورم عمیق در پوست شود.

اگر شما نمی توانید از عوامل حساسیت زای خود اجتناب کنید، شما معمولا می توانید بثورات را  درمان و خارش را کاهش دهید. و شما نمی توانید آن را به هیچ کس دیگری انتقال دهید.

چه عواملی باعث ایجاد حساسیت پوستی می شوند؟

این حداقل ۱۰ روز طول می کشد که پس از اولین تماس خود را با چیزی نسبت به آن حساس شوید. حتی ممکن است شما قبل از اینکه به چیزی واکنش حساسیتی بدهید سالها قادر به لمس آن باشید.

اما هنگامی که  در شما حساسیت ایجاد شد، شما می توانید در عرض چند دقیقه پس از تماس با آن یک واکنش داشته باشید. یا واکنش حساسیتی ممکن است یک یا دو روز طول بکشد.

شایع ترین علل ایجاد حساسیتهای پوست عبارتند از:

• نیکل، یک فلز مورد استفاده در جواهرات و عامل ایجاد جرقه در لباسهای جین
• آرایش کردن، لوسیون ها، صابون ها و  شامپوها
• کرمهای ضد آفتاب و اسپری  کردن در زیر لباس
• داروهایی که شما بر روی پوست خود قرار می دهید، مانند آنتی بیوتیک ها و یا کرم های ضد خارش
• عطرها
• محصولات پاک کننده
• گیاهان، از جمله پیچک سمی
• لاتکس، که در تمام چیزهای چسبناک مانند دستکش های پلاستیکی ، الاستیک در لباس، کاندوم و بالن استفاده می شود.
• برخی از مواد شیمیایی تنها زمانی که بر روی پوست شما قرار بگیرند و در مقابل نور خورشید واکنش حساسیتی ایجاد خواهند کرد.

اگرشما یک بیماری پوستی مانند اگزما (التهاب پوستی آتوپیک)، التهاب در پایین پاها به دلیل گردش خون ضعیف و  خارش در بخش های بخصوصی  از بدن خود دارید یا اینکه اغلب موقع شنا دچار گرفتگی گوش میشوید، بیشتر احتمال دارد که یک حساسیت پوستی خاص داشته باشید.

آزمایشات حساسیت پوستی تماسی

پزشک شما می تواند بررسی کند تا ببیند که ممکن است شما به چه چیزواکنش میدهید، اما پیدا کردن علت دقیق ممکن است کار مشکلی باشد. تست پوستی تنها می تواند نشان دهد که  شما به چه چیزی حساس هستید. آنها نمی تواند بگوید چه چیزی پوست شما را در یک نقطه خاص و در یک روز خاص لمس کرده است.

پزشکان پوست اغلب از آزمون های TRUE استفاده میکنند. این مجموعه ای از سه پانل است که پزشک پیش از بسته بندی به پشت شما میچسباند. هر پانل کوچکتر از یک اسکناس یک دلاری است و ۱۲ تکه با نمونه هایی از عوامل حساسیت های ممکن دارد. شما به مدت ۲ روز آنها را می پوشید، و پس از آن او به آنها را جدا کرده و چک می کند که ببینید شما هیچ گونه واکنشی داشته اید. ممکن است نیاز باشد شما چند بار دیگر بازگزدید، همچنین به این دلیل که از برخی از واکنش ها می تواند بعد از ۱۰ روزدیگر نشان داده شوند.

از آنجایی که ممکن است شما به چیزدیگری که در آزمون استاندارد TRUE نیست حساسیت داشته باشید، پزشک شما همچنین ممکن است بخواهد پک آزمایشات بیشتری از مواد مربوط به کارتان، خانه، یا سرگرمیهایتان انجام دهید.

اگر شما یک واکنش خفیف در هر بسته ی تستی داشته اید، ممکن است شما نیاز به پیگیری با  ROAT داشته باشید و یا اینکه تستکاربردی باز را تکرار کنید. این یک ایده مشابه است، اما شما به جای دکتر تست را خودتان انجام دهید.

 شما تست حساسیت زای مشکوک را مانند کرم های ضد آفتاب خود در چند روز، چند بار در یک نقطه روی پوستتان قرار خواهید داد. این کارمی تواند به تایید و یا رد کردن حساسیت شما کمک کند.

آزمون dimethylglyoxime  کمک می کند تا اهداف فلزی را که به اندازه کافی نیکل برای ایجاد یک واکنش حساسیتی دارند پیدا شوند.  دکتر پوست شما می تواند همه چیز در محل کارش تست کند، و یا اینکه شما می توانید یک کیت برای آزمایش طلا و دیگر موارد را خودتان خریداری کنید.

درمان حساسیت پوستی تماسی

بهترین درمان پیشگیری است. چیزی که عامل بثورات شما است را پیدا کنید و از آن جلوگیری کنید. ممکن است شما برای محافظت از پوست خود نیاز به پوشیدن دستکش داشته باشید.

هنگامی که شما یک واکنش حساسیتی دارید، سعی کنید برای جلوگیری از عفونت علائم را کاهش دهید. نخارانید، حتی اگر مقاومت برایتان سخت است. محصولاتی که خارج از بازار به فروش میرسند و داروهای خانگی می توانند به تسکین خارش و توقف تورم کمک کنند:

• کرم های آنتی بیوتیک
• کرم هیدروکورتیزون
• مرهم  هایی مثل لوسیون کالامین
• آنتی هیستامین ها
• کمپرس سرد
• حمام  با بلغور جو دوسر

با دکتر خود در مورد اینکه چه چیزی برای خارش مخصوص شما بهتر است گفتگو کنید. به عنوان مثال، کورتیکواستروئیدها برای پیچک سمی ، بلوط و سماق خوب هستند. او همچنین می تواند در صورت نیاز داروهای قوی تر تجویزکند.

خارش اغلب در عرض چند هفته از بین خواهد رفت. اما شما هنوز هم حساسیت خواهید داشت، اگر پوست شما چیزاشتباه را لمس کند قرمزی و خارش باز خواهد گشت.

بیشترین عوامل حساسیت زای پوستی تهدید کننده زندگی نیستند. اما در برخی از موارد نادر، یک واکنش شدید که anaphylaxis نامیده میشود، ممکن است به سرعت در سرتا سر بدن شما گسترش پیدا کند نفس کشیدن را برایتان سخت کند. اگر لبهای شما  شروع به متورم شدن یا خارش کرد و یا احساس تنگی نفس کردید با شماره ی اورژانس تماس بگیرید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com