اچ آی وی / ایدز و لنفوم غیر هوچکین

ایدز و لنفوم غیر هوچکین : افراد مبتلا به اچ ای وی (ویروس نقص ایمنی انسانی) بدنشان سیستم ایمنی ضعیفی دارد. در نتیجه،احتمال توسعه برخی سرطان ها در آنها بسیار زیاد است. شامل لنفوم غیر هوچکین (NHL) نیز می شود. همچنین به عنوان لنفوم مرتبط با ایدز نیز شناخته شده است، سرطان سلول های سفید خون است. سلول های سفید خون با عفونت مبارزه می کنند.

ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) بیماری بعدی ویروس اچ آی وی است. خوشبختانه، درمان ضد ویروسی نرخ مبتلایان لنفوم غیر هوچکین از طریق اچ آی وی مثبت را به طور قابل توجهی کاهش داده است.

اچ آی وی و سایر عوامل خطر برای لنفوم غیر هوچکین

علاوه بر اچ آی وی، این عوامل خطرآفرین مرتبط با لنفوم غیر هوچکین عبارت است از:

• سالمند، مرد، یا سفید بودن
• بیماری های خود ایمنی، مانند آرتریت روماتوئید
• ویروس لنفوتروفیک T انسانی نوع ۱ یا ویروس اپشتین بار
• سابقه عفونت پیلوری H
• پیوند اعضاء
• تماس با آفت کش خاص
• رژیم غذایی سرشار از گوشت و چربی
• درمان های قبلی برای لنفوم هوچکین

چگونه لنفوم غیر هوچکین در بیماری اچ آی وی شیوع پیدا می کند

وقتی سیستم ایمنی شما ضعیف شده باشد، شانس شما برای ابتلا به لنفوم غیر هوچکین بیشتر است. اما شما همچنین در صورتی که تعداد سلولهای CD4 شما بالا باشد، این سرطان می تواند در شما ایجاد شود. سلول های CD4 یک نوع از سلول های سیستم ایمنی بدن هستند.

لنفوم غیر هوچکین در دستگاه لنفاوی شروع می شود. این سیستم در سراسر بدن شما موجود است، به طوری که سرطان می تواند تقریبا در هر نقطه خود را نشان دهد. می تواند در کبد، استخوان، مغز، شکم، و دیگر قسمت های بدن خود را پخش کند. این اتفاق می تواند به سرعت در فرد با سیستم ایمنی ضعیف اتفاق افتد.

علائم لنفوم غیر هوچکین

علائم لنفوم غیر هوچکین می توانند مبهم باشند. ممکن است به راحتی آنها را با علائم ایدز اشتباه بگیرید. این علائم شایع NHL عبارتند از:

• تب
• عرق شبانه
• کاهش وزن
• خستگی
• تورم در غدد لنفاوی گردن، زیر بغل، کشاله ران، یا معده
• راش پوستی یا خارش پوست
• درد در قفسه سینه ، شکم، و یا استخوان

تشخیص لنفوم غیر هوچکین

دکتر شما را یک معاینه کامل فیزیکی می کند. همچنین از شما در مورد تاریخچه عادات سلامتی، بیماری های قبلی، و نحوه درمان آنها می پرسد. احتمالا پزشک درخواست آزمایشهایی را می دهد:

• آزمایش خون، به بررسی سطح انواع سلول های مختلف ، آنزیم ها، و دیگر مواد خون
• بیوپسی غدد لنفاوی گردن، که شامل برداشتن تمام یا بخشی از غدد لنفاوی و بررسی آن در زیر میکروسکوپ می شود
• نمونه برداری از مغز استخوان، که شامل برداشتن مغز استخوان، خون، و یک قطعه کوچک از استخوان لگن خاصره یا قفسه سینه و بررسی آن در زیر میکروسکوپ می شود.
• عکس ایکس ری از قفسه سینه یا سی تی اسکن، که یک عکس از اندامها و استخوانهای درون قفسه سینه تان را می گیرد.
• بیوپسی برای تایید تشخیص لنفوم غیر هوچکین لازم است. پس از تشخیص، شما به احتمال زیاد برای پیدا کردن چگونگی جدا کردن سرطان گسترش یافته به آزمایشات تصویربرداری نیاز دارید.

اگر لنفوم غیر هوچکین برای شما تشخیص داده، شما در معرض خطر بیشتری عفونت فرصت طلب به نام پنومونی هستید. ممکن است دکتر تان برای جلوگیری از آن مصرف داروهایی را به شما توصیه کند .

درمان لنفوم غیر هوچکین

درمان اچ آی وی تاثیر بزرگی بر نتیجه سرطان شما دارد. چگونگی موفقیت درمان شما (پیش بینی بیماریتان را می گویند) به چند عامل بستگی دارد مانند:

• میزان پیشرفته بودن سرطان است (مرحله)
• تعداد سلول های CD4 که شما دارید
• آیا شما عفونت های فرصت طلب مرتبط با ایدز دیگری داشته اید یا خیر

ممکن است انواع مختلف درمان برای لنفوم غیر هوچکین شما نیاز باشد.

پرتو درمانی که شامل کشتن سلولهای سرطانی با استفاده از اشعه X با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتو می باشد. شما ممکن است از یک دستگاه در خارج بدن خود اشعه دریافت کنید. و یا ممکن است یک ماده رادیواکتیو در داخل بدن شما قرار بگیرد.

اگرچه تابش ممکن است عوارض جانبی مانند خستگی، مشکلات پوستی، و باعث ناراحتی معده شود، اما اغلب کوتاه مدت است. عوارض جانبی طولانی مدت جدی تر آن عبارتند از:

• آسیب های ریوی
• سردرد و یا مشکلات تفکری
• سرطانهای جدید

شیمی درمانی از داروهای خاص برای متوقف کردن رشد سلول های سرطان استفاده می کند. ممکن است سلول ها را کشته یا تکثیر آنها را متوقف کنند. شما می توانید آنها را از طریق موارد زیر دریافت کنید:

• از طریق دهان و یا تزریق به داخل ورید یا عضله، برای رسیدن به تمام بدن (به نام درمان سیستمیک)
• به طور مستقیم در یک قسمت از بدن تان قرار دهید (به نام درمان منطقه ای)

اینها ترکیبی رایج از داروهای مورد استفاده در درمان لنفوم غیر هوچکین است:

• کیتوکسان (سیکلوفسفامید)
• آدریامایسین (دوکسوروبیسین)
• اونکاوین (وین کریستین)
• پردنیزون

برخی از شایع ترین عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی لنفوم غیر هوچکین عبارت است از:

• تهوع، استفراغ، یا اسهال
• تورم و لثه ها حساس
• زخم های دهان
• ریزش مو
• بی حسی یا سوزش در دست و پا
• کم خونی و خستگی ناشی از کم بودن تعداد سلولهای قرمز خون
• افزایش خطر ابتلا به عفونت ناشی از کم بودن تعداد سلولهای سفید خون
• کبودی یا خونریزی ناشی از پلاکت کم

درمان بیولوژیک. در این روش درمانی برای کمک به مبارزه با سرطان از مواد بدن خود شما و یا ساخته شده در آزمایشگاه برای فعال کردن سیستم ایمنی بدن استفاده می شود. اینترفرون، یک پروتئین شبیه هورمون و آنتی بادی های مونوکلونال، برای مبارزه با سرطان طراحی شده، و برای لنفوم غیر هوچکین دو نوع درمان بیولوژیک را استفاده می کند.

هوشیار باشید. اگر سیستم ایمنی بدن شما برای درمان لنفوم خیلی ضعیف باشد، دکتر شما ممکن است از نزدیک بر وضعیت شما نظاره کند، تازمانی که علایم تغییر نکند و یا بدتر نشوند، درمانی انجام ندهد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com