اچ آی وی / ایدز و همتافت مایکوباکتریوم اویوم

ایدز و همتافت مایکوباکتریوم اویوم : همتافت مایکوباکتریوم اویوم (MAC) گروهی از باکتری ها است که به بیماری سل مرتبط هستند. این موجودات ریز در مواد غذایی، آب و خاک بسیار دیده می شوند. تقریبا همه افراد آن ها را در بدن خود دارند. اگر شما سیستم ایمنی قوی ای داشته باشید، این باکتری ها مشکلی ایجاد نخواهند کرد. اما در افراد مبتلا به اچ آی وی (ویروس نقص ایمنی انسانی) آن ها می توانند باعث بروز بیماری جدی ای گردند. با این وجود، با ترکیب مناسبی از داروها، می توانید MAC را جلوگیری کرده و یا درمان کنید. در برخی موارد، ممکن است به درمان مادام العمر نیاز داشته باشید.

همتافت مایکوباکتریوم اویوم چگونه توسعه می یابد

با داشتن اچ آی وی، عفونت MAC معمولا تنها پس از دریافت تشخیص بیماری ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) و هنگامی که تعداد سلول های CD4 به زیر ۵۰ کاهش یابد اتفاق می افتد. MAC یک عفونت فرصت طلب است که از یک سیستم ایمنی تضعیف شده سوء استفاده می کند. ممکن است این عفونت یک قسمت از بدن شما، مانند ریه ها، استخوان ها، یا روده ها را آلوده کند. این امر عفونت موضعی نامیده می شود. همچنین عفونت می تواند در سراسر بدن شما گسترش یافته و موجب بیماری گردد. این امر عفونت منتشر شده نامیده می شود.

علائم و نشانه های همتافت مایکوباکتریوم اویوم

اگر MAC در سراسر بدن شما گسترش یابد، ممکن است علائمی از این قبیل داشته باشید:

تب یا لرز بالا
عرق شبانه
درد شکمی
اسهال
کاهش وزن
سست شدگی
غدد متورم
تعداد کم سلول های قرمز خون (به نام کم خونی)

همچنین ممکن است دچار مشکلات دیگری نیز بشوید، از جمله:

عفونت های خونی
هپاتیت
سینه پهلو

تشخیص همتافت مایکوباکتریوم اویوم

بسیاری از عفونت های فرصت طلب می توانند علائمی مشابه به MAC ایجاد کنند. دریافت یک تشخیص برای دانستن این که چگونه به بهترین وجه آن را درمان کنید مهم است. علاوه بر انجام معاینه بدنی، پزشک شما ممکن است برای یافتن باکتری های MAC در نمونه هایی از موارد زیر آزمون های آزمایشگاهی سفارش دهد:

خون
ادرار
خلط
مغز استخوان
بافت

به این نمونه ها اجازه داده می شود تا برای چند هفته در محیطی به نام محیط کشت رشد کنند. پس از آن، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی نمونه ها را برای نشانه هایی از MAC بررسی خواهد کرد.

در حالی که منتظر نتایج حاصل از محیط کشت هستید، پزشک شما ممکن است آزمایش های دیگری انجام دهد، از جمله:

آزمایش خون برای بررسی مشکلاتی از جمله کم خونی
سرم آلکالن فسفاتاز، یک آزمایش خون برای بررسی آنزیمی که اغلب همراه با MAC بالا می باشد
پویش برش نگاری رایانه ای (CT) قفسه سینه و شکم به منظور بررسی مشکلات در گره های لنفاوی و یا بزرگ شدن کبد یا طحال
همچنین برای تشخیص MAC، پزشک شما ممکن است یک نمونه بافت را گرفته و آن را در زیر میکروسکوپ بررسی کند (به عنوان نمونه برداری).

درمان همتافت مایکوباکتریوم اویوم

حتی بدون یک تشخیص تایید شده، در صورتی که شمار سلول های CD4 شما زیر ۵۰ برود، ممکن است پزشک به شما برای MAC درمان بدهد. به احتمال زیاد برای جلوگیری از توسعه مقاومت دارو ترکیبی از پادزی ها دریافت خواهید کرد. ممکن است کلاریترومایسین یا آزیترومایسین به همراه یک تا سه پادزی دیگر دریافت کنید. پس از درمان ابتدایی برای در آوردن شرایط تحت کنترل، به احتمال زیاد به شما درمان نگهدارنده داده می شود، که به طور معمول ۱۲ ماه به طول می انجامد.

در ادامه داروهایی که اغلب برای درمان بیماری MAC استفاده می شوند آورده شده اند.

بیاکسین (کلاریترومایسین)
زیترومکس (آزیترومایسین)
میامبوتول (اتامبوتول)
آمکین (آمیکاسین)
آویلوکس (موکسی فلوکسیسین)
میکوبوتین (ریفابوتین)
ریفامپیسین، ریفادین، یا ریماکتین (ریفامپین)

لازم است بدانید که این داروها می توانند با داروهای دیگر واکنش داده و باعث بروز عوارض جانبی شوند. به همین دلیل، حتما به پزشک خود در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید اطلاع دهید.

داروهای MAC ممکن است واکنش بدهند با:

داروهای ضد بازگشت ویروس
دارو های ضد قارچ
قرص های ضد بارداری
داروهای رقت خون

به دلیل مشکلات ناشی از واکنش ها، پزشکان گاهی درمان MAC را قبل از شروع درمان ضد بازگشت ویروسی توصیه می کنند.

برخی از رایج ترین عوارض جانبی داروهای MAC عبارتند از:

مشکلات کلیوی؛ نشانه های اولیه شامل کاهش ادرار، افزایش تشنگی، و سبک شدن سر
تهوع، استفراغ، یا اسهال
سردرد
تورم چشم (التهاب رنگینه)، منجر به درد چشم، حساسیت به نور، قرمزی، یا تاری دید
کهیر
کم خونی
تب یا لرز
درد عضلات یا استخوان
احساس طعم عجیب

جلوگیری از همتافت مایکوباکتریوم اویوم

از آنجا که باکتری MAC بسیار شایع می باشد، اجتناب از تماس با آنها واقعا امکان پذیر نیست. در عوض، بهترین راه ها برای جلوگیری از MAC عبارتند از:

انجام درمان ضد بازگشت ویروسی.
مصرف داروی جلوگیرنده MAC، به نام پیشگیری، در صورتی شمار سلول های CD4 شما به زیر ۵۰ کاهش یابد. ممکن است برخی داروهای مشابه، همانند مواردی که برای درمان بیماری MAC استفاده می شود، را مصرف کنید. از همه رایج تر، کلاریترومایسین و آزیترومایسین برای پیشگیری استفاده می شوند.
حتما قبل از شروع هر گونه درمان پیشگیرانه برای عفونت های فعال هر دو مورد MAC و TB آزمایش دهید. اگر در حین مصرف درمان ضد بازگشت ویروسی، قادر باشید که شمار CD4 خود را به مدت شش ماه بالاتر از ۱۰۰نگه دارید، ممکن است بتوانید مصرف پیشگیری MAC را قطع کنید. اگر شمار سلول های CD4 شما دوباره پایین برود باید درمان پیشگیرانه را دوباره شروع کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com