نقص توجه – بیش فعالی بزرگسالی و ورزش

نقص توجه – بیش فعالی بزرگسالی و ورزش : بیش فعالی تنها بر کودکان تاثیر نمی گذارد. بزرگسالان هم این مشکل را دارند.

نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) می تواند توجه کردن، کنترل عواطف و تمام کردن کارها را برای بزرگسالان دشوار سازد.

درست مثل کودکان، بزرگسالان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) اغلب داروهای محرک یا داروهای دیگری را برای کنترل علائم دریافت می کنند. آن ها ممکن است جلسات درمانی برای منظم شدن و متمرکز ماندن دریافت کنند.

یک درمان نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) که نیاز به تجویز یا مراجعه به مطب درمانگر ندارد، ورزش است. تحقیقات نشان می دهد که ورزش منظم می تواند توانایی فکر کردن را بهبود بخشد و می تواند علائم نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بزرگسالی را بهتر نماید.

ورزش و مغز

ورزش تنها برای رفع چربی و افزایش عضله مناسب نیست. این امر می تواند به مغز نیز کمک کند که در وضعیت بهتری باشد.

زمانی که شما ورزش می کنید، مغز شما مواد شیمیایی به نام نوروترانسمیتر ها شامل دوپامین را آزاد می کند که به توجه و تفکر شفاف کمک می کند. افراد با ADHD اغلب دوپامین کمتری از حالت معمول در مغز خود دارند.

داروهای محرک که اغلب برای درمان نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بزرگسالی استفاده می شود با افزایش مقدار دوپامین در مغز کار می کند. بنابر این درست است که ورزش می تواند بسیاری از اثرات مشابه داروهای محرک را داشته باشد. به خاطر این اثرات، بعضی افراد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) قادر هستند که دوز داروی خود را کاهش دهند- یا حتی مصرف دارو را متوقف کنند.

ورزش می تواند مزیت های زیر را برای بزرگسالان مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) داشته باشد:

• کاهش استرس و اضطراب
• بهبود کنترل ایمپالس و کاهش رفتار وسواسی
• افزایش حافظه کاری
• بهبود عملکرد اجرایی. مجموعه ای از مهارت های مورد نیاز برای برنامه ریزی، سازمان دهی و به خاطر سپردن جزئیات است.
• افزایش سطح فاکتور نوروتروفیک استخراج شده از مغز. این پروتئین درگیر در یادگیری و حافظه است. مقدار آن در افراد مبتلا به ADHD کم است.

دلایل بیشتر برای ورزش کردن

ورای کمک به علائم ADHD، ورزش مزیت های متعدد دیگری دارد. ورزش منظم می تواند در موارد زیر به شما کمک کند:

• در رنج وزن سالم بمانید. این مطلب مهم است به خاطر این که شواهد نشان می دهد که افراد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بیشتر احتمال دارد که چاق شوند.
• ریسک بیماری قلبی، دیابت، و انواع معین سرطان را کاهش می دهد.
• فشار خون شما و سطوح کلسترول را در طیف نرمال نگه می دارد.
• استخوان های شما را محکم می کند.
• خلق و عزت نفس شما را بهبود می بخشد.

هر چند وقت یک بار باید ورزش کنید؟

متخصصان سلامتی توصیه می کنند که شما حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط در هفته داشته باشید. این معادل ۳۰ دقیقه ورزش روزانه در پنج روز هفته است.

اگر ورزش های شدیدتر ایروبیک مثل دویدن یا دوچرخه سواری را انجام می دهید، می توانید حدود ۷۵ دقیقه در هفته ورزش کنید.

مهم نیست چه نوع ورزشی انجام می دهید. برای مثال دویدن، دوچرخه سواری، رفتن به کلاس های ایروبیک یا آموزش وزن را امتحان کنید. هر نوع ورزشی که دوست دارید را انجام دهید.

سعی کنید که روتین ورزشی خود را تغییر دهید. به این صورت علاقه یا تمرکز را در نیمه راه ورزش از دست نمی دهید. شما حتی می توانید ورزش ها را در میانه راه تغییر دهید. بدوید یا برای مدت ۳۰ دقیقه دوچرخه سواری کنید و آن را با بلند کردن وزنه جابه جا کنید.

تا زمانی که عرق می کنید و قلب شما تند می زند، احتمال دارد که اثرات مثبت واقعی از ورزش را در علائم نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) خود مشاهده کنید.

اگر شما انگیزه خود را از دست می دهید، از مربی ورزشی استفاده کنید. دوست می تواند به شما کمک کند در راه بمانید و مطمئن شوید که در بیشتر روزهای هفته ورزش می کنید. دوست ورزشی شما، شما را مسئول نگه می دارد، بنابراین شما در ورزش تنبلی نمی کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com