ویتامین B2 یا ریبوفلاوین برای متابولیسم چربی ها، اسیدهای آمینه و کربوهیدرات ها ضروری بوده و برای ساخت اسیدفولیک و ویتامین B6 در بدن موثر است. اگرچه ریبوفلاوین به ندرت سمی خواهد بود، نیاز روزانه به این ویتامین محلول در آب بسیار کم است. بنابراین قبل از شروع به مصرف این ویتامین با پزشک مشورت کنید.
ویتامین B2 با تولید آدنوزین تری فسفات باعث متابولیزه کردن کربوهیدرات ها به انرژی می شود. همچنین این ویتامین برای استفاده از سایر ویتامین ها نیز کاربرد دارد. براساس مرکز پزشکی مریلند، ویتامین B2 در بدن نقش آنتی اکسیدانی داشته و باعث نابودی رادیکال های آزاد مضر برای سلول های DNA و سلول های بدن می شود.
همچنین ریبوفلاوین نقش مهمی در ساخت سلول های قرمز خون و رشدی سالم ایفا می کند.
طبق سیستم سلامت دانشگاه میشیگان، ویتامین B2 را می توان از طریق رژیم غذایی با مصرف تخم مرغ، لبنیات، گوشت، غلات و برگ های سبز سبزیجات به دست آورد. افرادی که به میزان کافی ویتامین B2 را از طریق رژیم غذایی دریافت نمی کنند می توانند از مکمل های B کمپلکس استفاده کنند.
نیاز توصیه شده ویتامین B2 برای بانوان روزانه ۱.۱ میلی گرم و برای مردان ۱.۳ میلی گرم است. اما براساس مرکز پزشکی دانشگاه پترزبورگ، بانوان باردار نیاز بیشتری به این ویتامین در حدود ۱.۴ میلی گرم دارند.
همچنین میزان مصرف توصیه شده روزانه این ویتامین برای بانوان شیرده ۱.۶ میلی گرم، نوزادان ۰.۳ تا ۰.۴ میلی گرم ، کودکان ۱ تا ۸ ساله ۰.۵ تا ۰.۶ میلی گرم و بزرگسالان ۹ تا ۱۳ ساله ۰.۹ میلی گرم است. نیاز روزانه پسران نوجوان ۱۴ سال به بالا نیز مانند بزرگسالان بوده درحالیکه دختران ۱۴ تا ۱۸ سال به ۱ میلی گرم از ویتامین B2 به صورت روزانه نیاز دارند.
دوز درمانی ویتامین B2 و دوز موجود این ویتامین در مولتی ویتامین ها بسیار بالاتر است. مکمل های مولتی ویتامین اغلب حاوی ۲۰ تا ۲۵ میلی گرم از این ویتامین بوده و همچنین دوز درمانی ریبوفلاوین روزانه تا ۴۰۰ میلی گرم است.
براساس مرکز پزشکی دانشگاه پترزبورگ، اگرچه برای مقدار ویتامین B2 موجود در مکمل ها و رژیم غذایی خطر سمیتی وجود ندارد اما دوز درمانی برای این ویتامین بسیار بالا است. این ویتامین حتی در مقادیر ببسیار بالا نیز این به ندرت عوارض جانبی خواهد داشت و درصد سمی بودن آن بسیار پایین است. عوارض جانبی گزارش شده برای مصرف روزانه بیش از ۱۰ میلی گرم از این ویتامین شامل آسیب چشم ناشی از نور خورشید، خارش یا بی حسی و ادرار نارنجی رنگ است.
معمولا از مکمل ها برای مصارف درمانی نیز استفاده می شود. طبق مرکز سلامت دانشگاه میشیگان، مصرف مکمل در موارد میگرن، کم خونی، شب کوری یا شانکر (نوعی زخم پوستی) کاربرد دارد. ویتامین B2 همچنین ممکن است به درمان بیماری پارکینسون، کم خونی سیکل سل و پره اکلامپسی کمک کند. براساس مرکز پزشکی دانشگاه پترزبورگ، افراد برای بهبود عملکرد ورزشی خود یا افراد مبتلا به ایدز می توانند مکمل ریبوفلاوین را مصرف کنند.
ویتامین B2 با بعضی از داروها و مکمل ها تداخل منفی دارد. براساس هشدار مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، در صورت مصرف آنتی بیوتیک تتراسایکلین، داروهای افسردگی سه حلقه ای، داروی پروبنسید برای نقرس، دیلانتین برای صرع و داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین، قبل از استفاده دوز بالای ریبوفلاوین با پزشک مشورت کنید. طبق توصیه سیستم سلامت دانشگاه میشیگان، باید به ویتامین B2 در یک مکمل ترکیبی با سایر ویتامین های گروه B به ویژه ویتامین B1، B2، B3 و B6 توجه داشته باشید. زیرا مصرف مقادیر بالایی از یک ویتامین ب- کمپلکس می تواند باعث عدم تعادل سایر ویتامین های B شود.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com