کمبود ید عارضهای نادر است؛ اما برخی افراد برای دریافت ید مورد نیاز به غذا قطره ید اضافه میکنند که ممکن است خطرناک باشد. ید که یک عنصر معدنی است برای تولید هورمونهای تیروئیدی، کارکرد مناسب تیروئید و برای رشد طبیعی بدن ضروری است. بین ۷۰ تا ۸۰ درصد ید بدن در غده تیروئید موجود در گردن وجود دارد و مابقی آن در دیگر نقاط بدن از جمله خون، ماهیچهها یا تخمدانها ذخیره میشود.
علت اصلی کاهش کمبود ید در امریکا، رواج یافتن استفاده از نمک ید دار در آشپزی است. با این وجود مقدار آن میتواند در زنان، کودکان و زنان باردار در مقایسه با مردان، کمتر باشد. کمبود ید در بدن میتواند باعث کمکاری تیروئید شود که علایمی مانند بزرگی غده تیروئید، خستگی، خشکی پوست، افزایش وزن و حساسیت به تغییرات دمایی را به دنبال دارد.
قطره ید از جلبک کلپ به دست میآید که ید را از آب جذب میکند. ید موجود در کلپ بسیار زیاد است و بر اساس گزارشی در «دایره المعارف کامل تغذیه» بین ۴۵ تا ۵۷۰۰۰ میکروگرم ید را میتوان در برگهای کلپ یافت. نوع دیگر قطره ید پتاسیم یدید نام دارد. پتاسیم یدید نمکی پایدار از ید بوده که به صورت محلول خوراکی، مایع و قرص موجود است. همچنین شرایطی مثل غده تیروئید پرکار را می توان با ید رادیو اکتیو درمان کرد.
استفاده از قطره ید یا دیگر مکملها برای افزایش ید میتواند برای سلامتی مضر باشد؛ زیرا ید بسیار زیاد میتواند عملکرد غده تیروئید را مختل کند. همینطور مقدار زیاد ید در دورههای طولانی میتواند باعث ایجاد مزهی فلزی در دهان، سردرد، تحریک پذیری چشمها، دندان درد، درد لثه و احساس سوزش در دهان شود. دیگر نشانهها شامل تپش قلب نامنظم، کرختی یا ضعف در دست و پا و خستگی غیر معمولی است.
قطره ید باید تحت نظر پزشک مصرف شود؛ زیرا دوز توصیه شده برای شرایط هر بیمار متفاوت است. اطلاعات سایت کلینیک مایو نشان میدهد که برای درمان پرکاری تیروئید بزرگسالان باید ۲۵۰ میلی گرم محلول ید خوراکی را روزانه در سه نوبت دریافت کنند. در مورد دوز مصرفی کودکان باید با پزشک مشورت کنید. براساس توصیه مرکز پیشگیری و درمان بیماریها، در درمان ید رادیواکتیو در بزرگسالان میتوان تا ۲ میلی لیتر پتاسیم یدید تجویز کرد؛ در حالی که برای کودکان بین ۱ تا ۱۸ سال دوز تجویزی ۱ میلی لیتر است. با این حال مصرف پتاسیم یدید باید تحت نظر پزشک باشد.
برای سلامت عمومی بدن بهتر است که دوز روزانه ید از مواد غذایی تامین شود. بجز نمک ید دار، منابع غذایی دیگر ید شامل سیر، لوبیای لیما، سبزیجات دارای برگ سبز، دانه کنجد، اسفناج و برگ چغندرسوییسی است. حداکثر مقدار مجاز مصرف ید برای کودکان ۱ تا ۳ سال ۲۰۰ میکروگرم، کودکان ۴ تا ۸ ساله ۳۰۰ میکروگرم، کودکان ۹ تا ۱۳ ساله ۶۰۰ میکروگرم و ۱۴ تا ۱۸ ساله ۹۰۰ میکروگرم است. بزرگسالانی که بیش از ۱۹ سال سن دارند حداکثر میتوانند ۱۱۰۰ میکروگرم در روز مصرف کنند.
ترجمه شده از وب سایت: www.livestrong.com