انتروکولیت ، وقتی که روده بزرگ و کوچک با هم ملتهب شوند!

انتروکولیت یا (Enterocolitis) علت ایجاد التهاب در دستگاه گوارش است. این اختلال بطور خاص بر روی لایه های داخلی روده کوچک و روده بزرگ تأثیر می گذارد و باعث ایجاد تعدادی از علائم ناخوشایند در بدن می شود.

انتریتیت  ، التهاب روده کوچک است و کولیت ، التهاب روده بزرگ است. به ترکیب این دو انتروکولیت یا کولونتریت گفته می شود.

انواع

انواع مختلفی از انتروکولیت وجود دارد که هر کدام علائم و دلایل متفاوتی دارند.

آنتروکولیت نکروز کننده یا نکروزان

این بیماری زمانی اتفاق می افتد که التهابی همراه با مرگ بافت ها در روده ها همراه باشد. این مشکل بیشتر در نوزادانی که به صورت زودرس متولد می شوند یا نوزادانی که مریض می شوند، دیده می شود.

علت نکروز شدن در این بیماری ناشناخته است. برخی اظهار دارند نوزادان نارس دارای سیستم ایمنی ناقص و ضعیفی هستند. و بدن آن ها در این حالت بیشتر در معرض حمله باکتری ها قرار دارد. به نظر می رسد عدم تعادل باکتری های خوب و بد در روده ها علائم التهاب و مشکل را بدتر می کند.

علائم و نشانه های انتروکولیت نکروز کننده یا نکروزان عبارتند از:

• نفخ، تورم یا تغییر رنگ شکم
• مدفوع خونین
• اسهال
• استفراغ

همچنین ممکن است کودک به طور صحیح غذا نخورد یا اصلاً غذا نخواهد.

انتروکولیت نکروزان در صورت عدم درمان ممکن است کشنده باشد. کودک مبتلا به این التهاب نکروز کننده باید فوراً به مرکز مراقبت های اورژانسی منتقل شود.

انتروکولیت مرتبط با آنتی بیوتیک

همچنین ممکن است علائم این التهاب بعد از درمان آنتی بیوتیکی بروز کند. در روده یک فرد سالم، باکتری های مفید برای چسپیدن به دیواره های این بافت با هم در رقابت هستند، تا به تجزیه و هضم مواد غذایی کمک کنند.

هنگامی که فردی آنتی بیوتیک مصرف می کند، تعداد زیادی از باکتری ها مفیدی که در هضم غذا نقش دارند را از بین می برد. محیط روده بدون باکتری های مثبت محیط ایده آلی برای کلستردیوم دفسیل است. (نوعی باکتری منفی)

با رشد و تکثیر کلستردیوم دفسیل ، سموم بدن نیز از بدن آزاد می شوند. این سموم به دیواره داخلی روده آسیب می رسانند و آنها را تحت الشعاع قرار می دهند. اولین علائم مربوط به این تهاجم و سمیت معمولاً طی ۱۰ روز بعد از درمان با آنتی بیوتیک بروز می کند.

علایم انتروکولیت ناشی از درمان آنتی بیوتیکی عبارت اند از:

• گرفتگی و نفخ شکم
• افزایش مدت زمان مدفوع کردن
• اسهال آبکی
• تب
• خستگی
• احساس بیماری یا ضعف عمومی
• درد شدید معده

انتروکولیت سودوممبران یا غشای کاذب

التهاب روده های سودوممبران شامل التهاب بخش های مختلف روده ها (مخصوصا لایه داخلی) است.

این بیماری معمولاً در اثر عفونت باکتریایی ناشی از آنتی بیوتیک ها ایجاد می شود. به این معنی که مبتلایان به انتروکولیت سودممبرانس احتمالاً اخیرا دارای انتروکولیتیت آنتی بیوتیکی نیز بوده اند. (اما همیشه این شکلی نیست)

علائم خاص التهاب روده های سودوممبرانس شامل اسهال آبکی مزمن با بوی بسیار ناخوشایند، تب و گرفتگی دردناک شکم است.

انتروکولیت هموراژیک

التهاب روده های خونریزی دهنده یکی دیگر از التهابات ناشی از عفونت باکتریایی است. برخی از سویه های باکتری اشریشیا کلی (ای.کولای) روده ها را آلوده کرده و سمی تولید می کنند که باعث ایجاد مشکلاتی در بدن می شود.

علایم این بیماری به طور معمول شامل گرفتگی شدید و اسهال آبکی و خونین است. (برخی از افراد نیز تب دارند.)

علائم شایع

علائم انتروکولیت ممکن است بسته به شخص و نوع التهاب می تواند متفاوت باشند. اما برخی از شایع ترین علائم این التهابات عبارتند از:

• تب
• تورم در نزدیکی معده
• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• خستگی
• احساس ناخوش احوالی عمومی

تشخیص

تشخیص بیماری انتروکولیت می تواند به چند آزمایش مختلف نیاز داشته باشد و درمان آن معمولا به زمان زیادی نیاز دارد.

برای تشخیص نوع و علت این التهابات، پزشک  موارد زیر را در نظر می گیرد:

• تاریخچه پزشکی شخصی و خانوادگی
• معاینه فیزیکی کامل
• آزمایش کامل شمارش سلول های خون (CBC)
• آزمایش کشت خون
• تست نمونه مدفوع
• سی تی اسکن
• MRI
• سونوگرافی

درمان

هر نوع انتروکولیت به روش ها و با ملاحظات مختلف درمان نیاز دارد. پس از تشخیص التهاب و عفونت روده ها، پزشک در مورد گزینه های مختلف درمانی با فرد صحبت خواهد کرد.

• گزینه های درمانی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. و تا حد زیادی به نوع آنتروکولیتی بستگی دارد که شخص به آن مبتلا شده است. (میزان پیشرفتش هم مهمه)
• درمان این بیماری معمولا شامل مصرف دارو های ضد اسهال نمی شود، زیرا اسهال می تواند بیماری را وخیم تر کرده و علائم آن را بیشتر کند.
• امروزه آنتی بیوتیک ها به ندرت تجویز می شوند ، زیرا می توانند باعث بروز عفونت و منجر به شکل گیری عوارض بعدی شوند.
• برخی موارد شدید این بیماری نیاز به عمل جراحی دارد. کسانی که در بافت روده دچار پارگی شده اند احتمالاً نیاز به عمل جراحی فوری دارند. جراحی به طور معمول شامل تخلیه مناطق آلوده و از بین بردن قسمت های آلوده روده ها است.

بسیاری از افراد برای درمان باید به بیمارستان مراجعه کنند تا پزشکان بتوانند بر پیشرفت آنها نظارت کنند و از بروز اختلال جدی پیشگیری کنند. در صورت از دست دادن بیش از حد مایعات از طریق اسهال، فرد ممکن است مایعات را به روش وریدی دریافت کند. برخی دیگر ممکن است نیاز به تزریق خون یا پلاکت داشته باشند.

تغییرات رژیم غذایی

این امکان وجود دارد که یک شخص با تغییر رژیم غذایی بتواند بیماری و شرایط التهاب روده خود را کنترل کند. احتمالاً مهم ترین و مورد توجه نکته در هر رژیم غذایی برای فرد مبتلا به انتروکولیت، مصرف کافی آب است.

انتروکولیت به طور معمول باعث اسهال مداوم می شود که بسیار آبکی است. این وضعیت بدن را از آب و الکترولیت ها محروم می کند، که شخص مبتلا باید سریع آن را جایگزین کند.

نوشیدن آب کافی و حتی اضافی در طول روز می تواند احتمال کمبود آب بدن در این بمیاری را کاهش دهد. غذاهایی که حاوی مایعات زیادی هستند می توانند علاوه بر تامین آب بدن، مواد مغذی بدن را نیز تامین کنند.