سندرم شوگرن

اشکال سندرم شوگرن چیست ؟

سندرم شوگرن ( sjogrens syndrome ) به دو شکل اساسی رخ می دهد :

1. سندرم شوگرن اولیه : بیماری به وسیله خود ایجاد می شود و همراه با دیگر بیماری ها نیست .
2. سندرم شوگرن ثانویه : بیماری که در حضور بیماری خودایمن دیگر از قبیل آرتریت روماتوئید ، لوپوس یا واسکولیت ( التهاب عروق ) ، گسترش می یابد .

بیش از ۴ میلیون نفر در ایالات متحده مبتلا به سندروم شوگرن هستند. بیش از ٩٠ درصد از آنها زن هستند. بیماری می تواند افراد با هر رنج سنی را درگیر کند ، اگرچه سن متوسط شروع بیماری در اواخر ۴٠ سالگی است .

چگونه سندرم شوگرن تشخیص داده می شود ؟

تشخیص سندرم شوگر اولیه بستگی به چندین فاکتور دارد که شامل :

• وجود دهان و چشم های خشک: یک چشم پزشک می تواند خشکی چشم ها را با اندازه گیری تولید اشک یا آزمایش دقیق قرنیه چشم تشخیص دهد .
• تست های آزمایشگاهی ویژه : که اغلب توصیه می شود که خشکی چشم و دهان به علت مکانیسم های خودایمنی اتفاق می افتد . مثال ها شامل : حضور آنتی بادی های خودی در خون است که به  anti- SSA یا anti- SSB نامیده می شود .
• بیوپسی از لب داخلی: ( در بعضی از موارد انجام شده تا تشخیص اولیه ی سندرم شوگرن اثبات شود ) . بیوپسی ممکن است نشان دهنده ی التهابی باشد که آسیب دهنده ی غدد بزاقی است .

سندرم شوگرن ثانویه که عموما هنگامی که شخصی با یک بیماری خودایمن ریشه دار مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس که باعث افزایش شدید خشکی چشم ها و دهان می شود ، تشخیص داده می شود ، این تشخیص تنها به ندرت نیاز به یک بیوپسی از لب ها می باشد .

آیا مشکلات دیگر می توانند از سندرم شوگرن تقلید کنند ؟

گاهی اوقات استفاده مشخص از داروها می تواند باعث اثرات جانبی شود که نشانه های سندرم شوگرن را تقلید کند . داروهایی از قبیل ضدافسردگی ٣ چرخه ای ( مثل الاویل یا پاملور ) و آنتی هیستامین ها مثل بنادریل . رادیوتراپی در سر و گردن به اضافه اختلالات خود ایمن دیگر می توانند اغلب باعث خشکی شدید دهان و چشم ها شوند .

چگونه سندرم شوگرن درمان می شود ؟

هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد اما میتواند کنترل شود . اهداف درمان ، کاهش ناراحتی و کاهش اثرات مضر خشکی است ، نوع درمانی که استفاده می شود ،متناسب با نیازها و نشانه ها و علایم هر بیمار است .

شرح زیر تعدادی از روش های اصلی درمان سندرم شوگرن است :

• بهداشت دهانی خوب: مراقبت های دهانی خوب ممکن نیست از خشکی دهان جلوگیری کند اما به جلوگیری از عفونت و کرم خوردگی دندان کمک می کند . مسواک ها و ژل های دهانی برای افراد با نشانه های خشکی دهان موجود است . این محصولات شامل دوز کمی از پروکسید هستند ( میزان بالای پروکسید می تواند باعث خشکی شدیدتری شود ) . این محصولات اغلب ممکن است عمل ضد باکتریایی به منظور کاهش شدت کرم خوردگی دندانی در یک دوره ی طولانی مدت هم داشته باشند .
• افزایش رطوبت چشم: خشکی چشم ها ،  اساسا با استفاده از اشک های مصنوعی درمان می شوند و یک تنوع وسیعی از محصولات هم در دسترس است . اشک های مصنوعی باید مرتب استفاده شوند . اغلب بیشتر در محیط های خشک مثل هواپیماها ،در ساختمان های معلق در هوا و در روزهای بادی استفاده می شود .

هنگامی اشک های مصنوعی مفید هستند که مدت طولانی باقی نمانند . این قطره ها اغلب در زمان خواب استفاده می شوند زیرا گاهی اوقات باعث تاری دید می شوند ، قطرات چشم شامل سیکلوسپورین ( استاسیس) یا محلول چشمی لیفیتگراست ( زائدرا) است . درمان التهابی در غدد اطراف چشم ها که ممکن است به افزایش تولید اشک کمک کند . قطره ی استاسیس اغلب در زمان خواب استفاده می شود ، زیرا گاهی اوقات باعث دید تار می شود .قطره زائدرا ، ٢ بار در روز استفاده می شود .

• ایجاد سوراخ های نقطه ای: سوراخ های کوچکی می تواند درون مجرای اشک توسط دکتر چشم پزشک شما ایجاد شود تا لغزندگی بیشتری را در چشم حفظ کند . عمل جراحی برای کند کردن ناپدید شدن اشک ها به وسیله ی بستن مجرای اشک ها ،یک گزینه ی درمانی دیگر است که برای موارد شدید دیگر که اشک های مصنوعی کارآمد و مؤثر نیستند ، استفاده می شود .
• داروها: برای درمان سندرم شوگرن از داروهایی که تمایل به خالی کردن مایعات بدن دارند ، خودداری کنید . داروهای تسکین دهنده ی درد ملایم مانند استامینوفن ( تیلنول ) ، مورتین می توانند باعث کاهش عضله یا درد مفصل شوند . ٢ داری نسخه ای اووساک و سالاژن ، تولید بزاق را تحریک می کنند و ممکن است نشان های دهان خشکی را تسکین دهد . در بعضی بیماران داروی ضد روماتیک پلاکونیل در کاهش درد و تورم غدد بزاقی ، سودمند بوده است .

برای بیماران با نشانه های عمومی ، مخصوصا زمانی که بیماری بر ارگان های داخلی ( شامل دستگاه گوارش ، کلیه ها ، مغز و نخاع )  اثر میگذارد ، دوزهای بالای دارهای متوقف کننده سیستم ایمنی ، ممکن است ضروری باشد . این شامل دارهایی از قبیل پردنیزون است و به ندرت شیمی درمانی ، داروهایی از قبیل متوترکسات .

• استراحت متعادل و ورزش: برنامه های تمرینی هدایت شده می تواند به بیماران کمک کند تا بر خستگی و کوفتگی چیره شوند ، حالت انعطاف خود را حفظ کنند و بر درد مفصل و عضله غلبه کنند .

ترجمه شده از: webmd.com