تعادل برای ۱۵ تا ۱۸ماهگی

بدانیم:

• این سن زمان حرکت و آغازی برای گفتار است، البته گفتار در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
• از گفتار برای ارتباط برقرار کردن با رویدادهای جاری استفاده کنید، در غیر این صورت جز سروصدا چیزی حاصل نمی شود.
• در صورت امکان برای کمک به تعادل کودکتان با او راه بروید ابتدا روی زمین صاف سپس روی سطوح مختلفی از قبیل خاک و گل

پاها  و چشمان باید یاد بگیرند که در مورد وضعیت شان پیام های یکسانی به مغز بفرستند، اگر این اتفاق نیفتد تعادل تحت تاثیر قرار می گیرد این مهارت نیاز به تکرار تجارب دارند، در این سن است که تطابق در مغز صورت می گیرد، کودک باید پا برهنه باشد تا محرکات حسی را  از محیط دریافت کند لذا خانه را به اندازه کافی گرم کنید تا کودک دچار سرما خوردگی نشود.

تپه ها و سطوح شیب دار

سطوح شیب دار برای کودکتان تهیه کنید در ابتدا ائ تمایلی افراطی برای استفاده از بازوهایش در حفظ تعادل دارد، اگر لازم است با نگه داشتن جزیی کودک از پشت او را حمایت کنید، اگر از سطح شیب دار بالا می رود از زیر آرنج دست های به بیرون کشیده شده اش  را حمایت نمایید.

همچنان که تعادل پیشرفت می کند کودک یاد می گیرد که برا بازی کردن سریع بدود و بجهد، جهیدن انقباض عضلانی را در پاها زانوها و لگن تقویت می کند این انقباض  عضلانی باید تا ۸۰ سالگی یا بیشتر دوام بیاورد.

راه رفتن به عقب / طرفین

این کار نیازمند تعادل و آگاهی فضایی – بدنی است ابتدا به کودکتان کمک کنید، ولی کم کم اجازه دهید خودش آن را انجام دهد راه رفتن به طرفین، به سمت عقب و خم شدن را تشویق کنید، این کار برای به دست آوردن تطایق بینایی مهم است.