تقویت تعادل از طریق تحریک انقباضات عضلانی

در دوره ی نوزادی ، حرکات تعادلی باید برای رشد راه های مغزی ، تکرار شوند به تاثیر انقباض عضلانی روی تعادل توجه کنید .

کودکانی که رفلکس های عضلانی ضعیف دارند اغلب مشکلات زیادی پیدا می کنند رفلکس های تعادلی نیز از طریق سیستم تعادلی ( گوش داخلی ) رشد می کنند به همین ، دلیل ، فعالیت های تعادلیموجود در کتاب ، مهم هستند.

همیشه هنگام انجام فعالیت های تعادلی ، از سر و گردن حفاظت کنید .

بازی روی غلتک یا بالش لوله ای ، توپ در مانی یا رو پاهای والدین از طریق تحریک انقباض عضلانی به تقویت ارتباط چشم و دست و نیز رشد ساق ، زانو و پا کمک می کند چنین فعالیت هایی کودک را برای نشستن و چهار دست و پا  رفتن و سرانجام گشتن و ایستادن آماده می کنند.

قبل از اینکه کودکتان خودش بتواند بنشیند یا بایستد او را مجبور به اینکار نکنید.

نوزادان سینه خیز می روند چهار دست و پا می روند، می گردند، می ایستند و سرانجام وقتی انقباض عضلانی به اندازه کافی ایجاد شد و رفلکس های تعادل رشد کرد راه می روند، رفلکس های تعادلی باید در همه ی نوزادان برای گسترش ارتباطات درونی مغز رشد کنند این رفلکس ها ، رفلکس های اولیه نیستند در میان رفلکس ها، تنها رفلکس های وضعیتی هستند که تا پایان عمر باقی می مانند

تعادل

کودک را روی غلتک یا بالش لوله ای بنشانید تا آهسته به جلو و عقب حرکت کند یا برای حفظ تعادل و حرکت پاها از یک سمت به سمت دیگر  برود اینکارعضلات شکم و پشت را برای حفظ تعادل تقویت می کند.

پرواز

به پشت دراز بکشید در حالی که پاهایتان از زانو خم شده کودک را روی پاهایتان قرار دهید دست های کودک را مثل بال به سمت خارج نگه داشته و پاهایش را به بالا و پایین حرکت دهید.