درمان هدفمند برای سرطان پستان

درمان هدفمند که به آن درمان بیولوژیک هم گفته می­ شود از سیستم ایمنی بدن یا هورمون­ها برای مقابله با سلول­های سرطان پستان استفاده می­ کند. این روش آسیب کمتری به سلول­های سالم می­رساند؛ بنابراین عوارض جانبی آن به بدی سایر رو­ش­های شناخته ­شده­ درمان سرطان مانند شیمی­ درمانی نخواهد بود.

یک نوع درمان بیولوژیکی از پادتن (آنتی ­بادی) برای از بین بردن سلول­های سرطانی یا مهار کردن رشد آن‌ها استفاده می ­شود. آنتی ­بادی­ها قسمتی از سیستم ایمنی بدن هستند که توسط گلبول­ های سفید ویژه­ای ساخته می­ شوند. همچنین می­ توان آن‌ها را در آزمایشگاه تولید کرد و به‌عنوان دارو از آن بهره برد.

در نوع دیگر این درمان­ ها از داروهایی که محتوی مولکول­های کوچکی هستند و پیام­ هایی که سلول­های سرطانی برای رشد و تکثیر به آن‌ها نیاز دارند، را مهار می­ کنند، استفاده می­شود.

نوع درمان هدفمندی که پزشک به شما توصیه می­کند، به نوع سرطان پستانی که شما به آن مبتلا هستید، بستگی خواهد داشت.

سرطان HER2 مثبت

در حدود ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان، یک ژن به نام HER2 تعداد بسیار زیادی کپی از خودش می­ سازد. اگر شما دارای این نقص ژن در سلول­های سرطانی خود باشید، سرطان پستان شما «HER2 مثبت» خوانده می­شود. Trastuzumab (Herceptin) یک درمان استاندارد برای این نوع سرطان­ها است. این یک نمونه از آنتی­ بادی ­های ساخته ­شده در آزمایشگاه است. دانشمندان معتقدند که این دارو از طریق ۳ روش زیر، رشد سلول­های سرطانی را مهار می­کند:

1. این دارو به نواحی خاصی از سلول سرطانی متصل می­شود که مانع از رشد آن می­شود.
2. این دارو به سیستم ایمنی بدن پیام می ­دهد که به سلول سرطانی حمله کند.
3.  این دارو باعث می ­شود تأثیرات شیمی­ درمانی بهتر باشد.

Trastuzum این نوع سرطان­ها را در کنار داروهای شیمی ­درمانی یا به تنهایی درمان می­ کند. پزشکان از این دارو در کنار داروهای شیمیایی تحت عنوان دسته Taxans که شامل Docetaxel (Docefres, Taxotere) و Palitaxel (Abraxane, Onxol) هستند، استفاده می­ کنند.

Pertuzumab (perjeta) دارویی دیگر آنتی­ بادی است که سرطان­های HER2 مثبت را درمان می­ کند. پزشکان از آن در کنار Docetaxel و trastuzumab استفاده می­ کنند. Pertuzumab ممکن است به جنین آسیب برساند، بنابراین نباید برای زنان باردار تجویز شود.

داروی دیگر Ado- trastuzamab Emtansin است که ترکیبی از Trastuzumab و یک داروی شیمی ­درمانی است.

پزشکان این دارو را به بیماران HER2 مثبت می­ دهند. به‌ویژه کسانی که سرطان پستان آن‌ها پیشرفته است و قبلا Trastuzumab را مصرف کرده­ اند.

نوعی از درمان با داروهای آنتی­ بادی به این صورت است که شما یک روز بالای آن‌ها را به‌ صورت یکجا دریافت کنید.

Lapatinib (Tykerb) یک مثال از داروهای ریز مولکول است که شما می­ توانید آن را به‌صورت قرص مصرف کنید. این دارو در کنار شیمی­ درمانی برای درمان موارد پیشرفته سرطان پستان HER2 کاربرد دارد. پزشکان معمولا زمانی که داروهای دیگر درمان­ کننده سرطان نتوانسته­ اند مفید واقع شوند، از این دارو استفاده می­ کنند.

سرطان پستان HER2 منفی

اگر شما نقص ژنتیکی HER2 را در سلول­های سرطانی خود نداشته باشید، سرطان شما «HER2 منفی» خوانده می­ شود. شما نیاز به درمان­های مختلفی خواهید داشت.

اگر شما در دوران یائسگی هستید و قبلا درمان­های مشخصی را انجام داده باشید، پزشک شما ممکن است برایتان everolimos (Afinitor) به همراه exemestune (Aromasin) تجویز کند. everolimus برای بعضی از سرطان ­های پیشرفته استفاده می­ شود.

بعضی از زنان یائسه که مبتلا به انواع مشخصی از سرطان­های پیشرفته پستان هستند ممکن است داروهای Poblociclib (Ibrance) و Letrozole (Femara) را دریافت کنند.

انواع دیگر درمان­های هدفمند که برای مقابله با سرطان پستان روی آن‌ها مطالعه شده است عبارت‌اند از:

• مهارکننده­های تولید رگ (آنژیوژنز): آنتی­ بادی­هایی که مانع ایجاد عروق خونی جدید می­ شوند و از این طریق اجازه نمی ­دهند که مواد غذایی و اکسیژن لازم به سلول­های سرطانی برسد. در حال حاضر تنها دارویی که در این دسته برای درمان سرطان پستان استفاده می­ شود bevacizumab است که چندی پیش به دلیل خطرات زیادش دیگر توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید نمی­ شود. این دارو مدت زندگی افراد مبتلا به سرطان را هم افزایش نمی­داد.
• مهارکننده­ های انتقال پیام: این آنتی­ بادی­ها پیام­های داخل سلولی سلول­های سرطانی را که منجر به تقسیم و در نهایت رشد تومور می­ شوند را مهار می­ کنند.

عوارض جانبی

این عوارض در داروهای مختلف متفاوت است ولی در کل می­تواند شامل موارد زیر باشد:

• واکنش­های حساسیتی
• مشکلات تنفسی
• تورم
• تهوع
• راش پوستی
• اسهال
• تب
• لرز
• سرگیجه
• ضعف

اگر هرکدام از این عارضه­ ها را تجربه کردید به پزشکتان بگویید. ممکن است او بتواند آن‌ ها را کاهش دهد.

تشخیص یک اورژانس

اگر هرکدام از این موارد برایتان پیش آمد به پزشک یا پرستار خود مراجعه کنید:

• تب بالای ۴/۱۰۰ درجه فارنهایت. اگر شما هرگونه تب و لرزی داشتید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. اگر به او دسترسی ندارید، به اورژانس یک بیمارستان بروید.
• زخم­ها و ضایعات جدید دهانی، حلقی یا تورم زبان یا خونریزی از لثه­ ها
• خشک شدن، خارش، خراشیدگی یا تورم حلق
• سرفه شدید یا مزمن
• وجود خون در مدفوع
• تنگی نفس
• خستگی شدید
• تکرر ادرار، احساس فوریت ادرار، سوزش هنگام ادرار کردن یا وجود خون در ادرار
• تورم پا یا قوزک پا
• سوزش سر دل، تهوع، استفراغ، یبوست یا اسهالی که بیش از ۲ تا ۳ روز طول کشیده باشد.

ترجمه شده از وبسایت: webmd.com