معاینه ی بالینی سندرم تونل کارپ

در معاینه ی بالینی سندرم تونل کارپ پزشک این موارد را بررسی می کند:

بررسی گردن، بازو، و دست ها و مقایسه قدرت و نمای هر دو سمت.
بررسی قدرت شست و حرکت آن و حرکاتی مثل چنگ زدن.
بررسی سایر بخش های بازو، بررسی مشکلات اعصاب دیگر بازو. اگر پزشک به مشکلات گردنی مشکوک باشد، از نظر فشردگی احتمالی عصب گردن را معاینه می کند.

یک یا بیشتر از تست های زیر معمولا برای تشخیص این سندرم کاربرد دارد:

تست تینل

پزشک بر روی داخل مچ دست بر روی عصب مدین ضربه می زند. اگر سوزن سوزن شدن یا بی حسی و یا حس شوک الکتریکی خفیف رخ دهد، احتمالا فرد سندرم تونل کارپ دارد.

تست فالن

دست ها را روبروی هم قرار داده و مچ ها را رو به هم با خواباندن پشت دست خم کنید و ۶۰ ثانیه نگه دارید. اگر سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا درد در انگشتان رخ داد، احتمالا این سندرم وجود دارد.

تست تمایز دو نقطه

زمانی این تست انجام می شود که به سندرم تونل کارپ مشکوک باشیم. برای انجام این تست، پزشک چشم های شما را می بندد و در ادامه با وسیله ی کوچکی بر روی دست ها و یا انگشتان، دو نقطه را لمس می کند. در حالت عادی فرد می تواند بین دو نقطه ی مجزای لمس شده با حداقل فاصله ۰.۵ سانتی متر تمایز قائل شود. در موارد شدید، فرد نمی تواند بین دو نقطه لمس شده تمایز قائل شود.