موارد جدید در تحقیقات سرطان سینه و درمان آن وجود دارد؟

تحقیقات درباره  دلیل جلوگیری و درمان سرطان سینه در خیلی از مراکز پزشکی در سراسر جهان انجام می پذیرد.

دلایل ایجاد سرطان سینه

تحقیقات در حال ادامه اند که فاکتورهای روش زندگی و عادتهایی که ریسک سرطان سینه را بیشتر می کنند را آشکار کنند. تحقیقات در حال حاضر، بیشتر روی اثر ورزش، کاهش یا اضافه وزن و رژیم روی ریسک سرطان سینه کار می کنند.

مطالعات آزمایش ژنتیکی برای درک جهش های BRCA1 و BRCA2 در حال ادامه پیدا کردن هستند. همچنین دانشمندان در حال اکتشاف هستند که چگونه تغییرات رایج ژنتیکی ممکن است بر روی ریسک سرطان سینه تاثیر بگذارد. هر ژنی اثر نسبتا کمی روی این ریسک دارد (۱۰ تا ۲۰ درصد)، اما وقتی که با هم جمع شوند اثر بیشتری خواهند داشت و ضربه بیشتری می زنند.

در سالهای اخیر، به دلیل های ایجاد سرطان سینه در محیط که پتانسیل آن را ایجاد می کنند نیز توجه بیشتری شده است. این تحقیقات در مراحل اولیه خود قرار دارند، و این زمینه زمینه فعالی برای تحقیقات است.

مطالعات طولانی مدتی با سرمایه گذاری موسسه ملی علوم سلامت محیط زیستی (NIEHS) در حال انجام است تا کمک کند که دلایل ایجاد سرطان سینه پیدا شود. این مطالعات که مطالعات خواهر نیز خوانده می شود، ۵۰۰۰۰ زن که خواهر آنها سرطان دارند را ثبت نام کرده است. این مطالعات زنان را تا حداقل ۱۰ سال قبل دنبال می کند و اطلاعات درباره ی ژن ها، روش زندگی و فاکتورهای محیط زیستی که باعث ایجاد سرطان می شوند را جمع آوری می کند. یک شاخه از مطالعات خواهر، که مطالعات دو خواهر خوانده می شود، برای این طراحی شده که دلیل های احتمالی ایجاد شروع سرطان سینه زودرس را پیدا کند.

جلوگیری با کمک شیمی درمانی

فنرتینید (Fenretinide)، به عنوان یک رتینوئید (retinoid)، نیز به عنوان راهی برای کاهش ریسک سرطان سینه تحت مطالعه است (رتینوئیدها داروهایی مربوط به ویتامین A هستند). در مطالعه ای کوچک، ریسک سرطان سینه را به اندازه تاموکسیفن کاهش داد.

بقیه داروها، مثل بازدارنده های آروماتازی، نیز تحت مطالعه هستند تا ریسک سرطان سینه را کاهش دهند.

برای اطلاعات بیشتر، بخش “داروها برای کاهش ریسک سرطان سینه” را ببینید.

تصمیم گیری برای DCIS

در بعضی زنان، DCIS به سرطان مهاجم تبدیل می گردد و بعضی اوقات زمینه ای از DCIS شامل سرطان مهاجم می شود. در بعضی زنان، هرچند، سلول ها ممکن است که اصلا حمله نکنند و میان مجراها باقی بمانند. اگر سلول ها حمله نکنند، DCIS به گره های لنفی یا دیگر ارگانها نمی تواند پخش شود، و در نتیجه نمی توانند تهدید کننده جان باشد. تردید درباره اینکه DCIS چگونه رفتار می کند، تصمیم گیری زنان برای اینکه چه درمانی داشته باشند را سخت می کند. محققان دنبال راه هایی برای کمک به این مسئله هستند.

محققان در حال مطالعه استفاده کامپیوترها و دیگر روشهای آماری هستند تا شانس اینکه  DCIS یک زن مهاجم شود را تخمین بزنند. بعضی از این روشها براساس اطلاعات کلینیکی دسترسی روتینی درباره بیمار و DCIS او هستند، در حالی که دیگر روشها شامل اطلاعات درباره تغییرات در ژن تومور او می شوند. کمک برای تصمیم گیری روش دیگری است. آنها از زنی که DCIS دارد سوالاتی می پرسند که به او کمک کنند که چه فاکتورهایی (مثل نجات، جلوگیری از بازگشت و اثرات جانبی) را به عنوان مهمترین فاکتورها در درمانش درنظر بگیرد.

روش دیگر نگاه کردن به ژنهای سلولهای  DCIS با آزمایشی مثل  Oncotype Dx DCIS Score است. این آزمایش می تواند انجام بگیرد تا شانس بازگشت DCIS یا سرطان جدید در همان سینه را پیش بینی کند اگر او تحت پرتو درمانی قرار نگیرد.  تا بحال، هرچند، پیش بینی اینکه چقدر یک نفر می تواند از پرتو درمانی بعد از جراحی DCIS سود ببرد، تحت مطالعه زیادی قرار نگرفته است.

دیگر زمینه تحقیقات و مباحثه بین متخصصان سرطان سینه دارد اسم DCIS تغییر می دهد تا تاکید کند که این سرطان مهاجم نیست تا بتواند بعضی از زنان را از درمانهای شدید بازدارد.

تستهای آزمایشگاهی جدید

سلولهای توموری گردشی

محققان در خیلی از زنان با سرطان سینه یافته اند که سلول ها ممکن است که از تومور خارج شوند و به داخل خون راه یابند. این سلول های تومور گردشی می توانند توسط تستهای حساس آزمایشگاهی پیدا شوند. هر چند که این تستها می توانند پیش بینی کنند که چه بیمارانی سرطانشان برمیگردد، این مشخص نیست که استفاده این تست ها به بیماران کمک کند که بیشتر زنده بمانند. می توانند بصورت بالقوه برای زنان با سرطان سینه پیشرفته مورد استفاده باشند تا مشخص کنند که درمانها جوابگو هستند یا خیر.

آزمایشهای تصویر برداری جدیدتر

روش های تصویر برداری جدیدتری برای ارزیابی اختلالاتی که ممکن است سرطان سینه باشند، تحت مطالعه است.

سینتیماموگرافی (تصویربرداری مولکولی سینه)

در سینتیماموگرافی، یک ردیاب رادیواکتیو به نام”technetium sestamibi” به رگ تزریق می شود. ردیاب به سلول های سرطانی می چسبد و با یک دوربین کوچک مشخص می گردد.

این تکنیک تحت مطالعه است تا مشخص شود که آیا در پیدا کردن سرطان سینه موثر است یا نه. بعضی از رادیولوژ یست ها باور دارند که گشتن در مناطق مشکوک با ماموگرافی می تواند کمک کننده باشد، اما نقش اصلی آن نامشخص می ماند. تحقیقات کنونی برروی بهتر کردن این تکنولوژی و ارزیابی استفاده آن در شرایط مشخص مثل سینه های متراکم تر زنان جوانتر، متمرکز شده اند. بعضی مطالعات اشاره کرده اند که این تکنولوژی می تواند به گرانی اسکن ام آر آی باشد. هرچند این آزمایش، جایگزین ماموگرافی معمول شما نمی شود.

روش های دیگر تصویر برداری، شامل تصویر برداری حرارتی (ترموگرافی) در بخش”ماموگرافی و دیگر مراحل تصویربرداری سینه “ذکر شده اند.

درمان

جراحی آنکوپلاستیکی

جراحی حفظ سینه (لامپکتومی یا ماستکتومی جزیی) اغلب می تواند برای سرطانهای سینه در مراحل ابتدایی استفاده شود. اما در بعضی زنان، ممکن است شکل و اندازه سینه ها را تغیییر دهد. برای تومورهای بزرگتر، ممکن است که ممکن نباشد و ممکن است که ماستکتومی به جای آن استفاده گردد. بعضی از پزشکان با ترکیب جراحی سرطان و تکنیکهای جراحی سینه (که با نام جراحی آنکوپلاستیک شناخته می شود) به این مشکل اشاره می کنند. این جراحی بطور معمول شامل دوباره شکل دادن به سینه در زمان جراحی اولیه می باشد و ممکن است که سینه دیگر را نیز شامل شود تا سینه ها را متقارن تر کند. این روش هنوز جدید است و همه ی پزشکان با آن راحت نیستند.

داروهای شیمی درمانی جدید

سرطانهای سینه پیشرفته غالبا سخت هستند که درمان شوند، در نتیجه تحقیقات همیشه به دنبال داروهای جدیدتر هستند.

طبقه بندی دارویی ای وجود دارد که سرطانها را با علت جهشی BRCA هدف می گیرد. این طبقه از داروها بازدارنده های PARP نامیده می شوند و در درمانهای کلینیکی سینه، رحم و پروستات که سرطان پخش شده بود و به دیگر درمانها مقاوم بود، نتیجه های خوبی داشته اند. مطالعات بیشتر در حال انجام هستند تا مشخص کنند این دارومی تواند به بیماران بدون جهش BRCA کمک کند یا نه.

هدف درمانی

هدف درمانی ها گروهی از داروهای جدیدتر هستند که از تغییرات ژنتیکی در سلولهایی که ایجاد سرطان می کنند استفاده می برند.

داروهای که HER2 را هدف قرار می دهند: تعداد داروهایی که HER2 را هدف قرار می دهند در حال حاضر در حال استفاده اند و شامل trastuzumab (Herceptin)(تراستوزوماب) ، pertuzumab (پرتوزوماب)(Perjeta)،  ado-trastuzumab emtansine (Kadcyla) (آدو-تراستوزوماب امستاتین) و (لاپاتینیب) lapatinib (Tykerb) می شوند. دیگر داروها در حال توسعه و آزمایش هستند.

داروهای ضد رگ زا (Anti-angiogenesis): برای رشد سرطانها، رگهای خونی باید سلولهای سرطانی را تغذیه بکنند. این فرآیند رگ زایی گفته می شود. نگاه کردن به رگزایی در مدل های سرطان سینه می تواند بیماری را پیش بینی بکند. بعضی مطالعات یافته اند که سرطانهای سینه ای که با خیلی از رگهای خونی جدید و کوچک احاطه شده اند تمایل بیشتری برای تهاجمی بودن دارند. تحقیقات بیشتر برای تایید این قضیه مورد نیاز است.

داروی  Bevacizumab (Avastin) مثالی برای داروی ضد رگ زا است. هر چند مشخص شد که این دارو در درمان سرطانهای پیشرفته سینه خیلی کمک کننده نیست، ولی باز هم با این وجود این درمان هنوز می تواند در درمان سرطان سینه مورد استفاده باشد.دیگر داروهای ضد رگ زا در آزمایش های کلینیکی تحت آزمایش هستند.

دیگر داروهای هدف درمانی:  Everolimus (Afinitor)یک داروی هدف درمانی ای است که به داروهای هورمون درمانی کمک می کند که بهتر کار کنند. تایید شده که این دارو با exemestane (Aromasin) داده می شود تا  سرطان سینه ی گیرنده-مثبت (receptor-positive) هورمونی پیشرفته در زنان با پیش یائسگی را درمان کند. این همچنین با دیگر داروهای هورمون درمانی مطالعه شده است و برای درمان سرطانها در مراحل اولیه خود استفاده می شود. در یک مطالعه، لترزول به علاوه اورولیموس (everolimus) از لتروزل به تنهایی در کوچک کردن تومور سینه قبل از جراحی بهتر کار کردند. همچنین در درمان سرطان سینه  گیرنده – مثبت هورمونی پیشرفته زمانی که به تاموکسیفن اضافه می گردد، کمک بیشتری کرده اند.   Everolimus همچنین در ترکیب با شیمی درمانی و هدف درمانی داروی تراستوزوماب تحت مطالعه است. دیگر داروها مثل everolimus نیز تحت مطالعه هستند.

دیگر هدف های بالقوه برای داروهای جدید سرطان سینه در سالهای اخیر پیدا شده اند. داروها براساس این هدف ها در حال حاضر تحت مطالعه هستند، ولی بیشتر آنها هنوز در مراحل اولیه آزمایشهای کلینیکی هستند.

بیسفوسفونات ها (Bisphosphonates)

بیسفوسفونات ها داروهایی هستند که به قوی تر شدن کمک می کنند و ریسک شکاف در استخوان را که با سرطان سینه ی متااستاتیک ایجاد شده اند را کم می کنند. مثل pamidronate (Aredia) و  zoledronic acid (Zometa) .

بعضی مطالعات اشاره کرده اند که zoledronic acid  ممکن است به دیگر درمانهای سیستمی کمک کند، مثل هورمون درمانی و شیمی درمانی. در یک بررسی، زنانی که با شیمی درمانی قبل از جراحی درمان شده بودند، تومور آنها با zoledronic acid و شیمی درمانی بیشتر کوچک شد تا آنهایی که فقط شیمی درمانی انجام می دادند.

دیگر بررسی ها اثر دادن zoledronic acid با دیگر درمانهای کمکی (مثل شیمی درمانی و هورمون درمانی) را بررسی کرده اند. تا کنون، نتایج با هم آمیخته شده اند. بعضی مطالعات نشان داده اند که این روش، ریسک برگشتن سرطان را کمتر کرد،اما دیگر درمانها نکردند. نتایج یک بررسی، استفاده این داروها با شیمی درمانی های کمک کننده با ریسک افزایش یافته ی برگشتن سرطان سینه مربوط شده اند. در کل، داده ها بیسفوسفونات ها را جزئی از درمان استاندارد برای سرطانهای سینه در مراحل اولیه شان نمی کنند.

دنوزوماب (Denosumab)

دنوزوماب(Xgeva, Prolia) می تواند استفاده شود تا قدرت را بیشتر کند و ریسک شکاف ها در استخوان هایی که با سرطان سینه متااستاتیک ضعیف شده اند را کمتر کند. این مسئله تحت مطالعه است تا مشخص کند که می تواند به درمانهای کمک کننده کمک کند یا نه.

ویتامین D

در یک بررسی اخیر مشخص شده که برای زنان با سرطان سینه در مراحل اولیه که دارای کمبود ویتامین D بودند، احتمال بیشتری وجود داشت که سرطان آنها در قسمت های مختلف بدن برگردد و نتیجه خوبی برای آنها انتظار نمی رفت. تحقیقات بیشتر برای تایید این مسئله مورد نیاز است. این مشخص نیست که مصرف منابع ویتامین D کمک کننده باشد. با این وجود،شما می توانید با پزشک خود در رابطه با آزمایش سطح ویتامین D بدنتان صحبت کنید تا ببینید که در بازه سالمی قرار دارد یا نه.

ترجمه شده از وبسایت: www.cancer.org