بیماری فوردایس

هایپرپلازی سباسه / بیماری فوردایس

بیماری فوردایس یا هایپرپلازی سباسه “Fordyce disease” نامی دلهره آور برای بیماری است که در آن غده های سباسه اضافی بر روی نواحی که به صورت طبیعی این غدد در آنجا وجود ندارند ظاهر می شوند. غدد سباسه از فولیکول های مو  چربی ترشح میکنند که این چربی مو و پوست را نرم میسازد. همه ما در بدن خود این غدد را داریم, اما بعضی از افراد در نواحی که مستقیما با مو ارتباطی ندارند, غدد بیشتری از این دست دارند.

بیماری فوردایس نوعی هایپرپلازی سباسه است که نام آن از کاشف آن گرفته شده است, یک درماتولوژیست آمریکایی. در این بیماری, فرد در ناحیه ای که لب به پوست صورت اتصال می یابد برآمدگی های کوچک مایل به زرد یا قرمز رنگی دارد. در بعضی موارد, این برآمدگی ها در ناحیه تناسلی, سینه و آرئولا نیز دیده می شود. این برآمدگی ها کوچک هستند, معمولا قطر آنها به بیشتر از یک تا ۳ میلی متر نمیرسد, اما اگر چندین برآمدگی کنار هم قرار گیرند و یک توده ایجاد کنند موضوع جدی می شود.

چه چیز باعث ایجاد این بیماری پوستی می شود؟

عامل اصلی این بیماری هنوز مشخص نشده است. این بیماری از نوعی الگوی توارثی پیروی می کند. هایپر پلازی سباسه یا بیماری فوردایس واگیر دار نیست.

کاهش در سطح آندروژن که به صورت طبیعی با افزایش سن اتفاق می افتد با ایجاد این بیماری ارتباط مستقیم دارد. قرارگیری در معرض پرتوی UV یا کارکرد نامناسب سیستم ایمنی در شکل گیری این بیماری نقش دارد, گرچه لکه ها در نواحی که در معرض نور خورشید نیستند نیز ظاهر می شوند.

آیا درمانی برای هایپرپلازی یا فوردایس وجود دارد؟

از آنجائیکه این بیماری اصلا خطرناک نیست, درمانی نیز یرای آن وجود ندارد. مصرف روزانه ژل یا کرم ترتینوئین  هایپرپلازی را به آرامی طی گذشت زمان از بین میبرد و از بدتر شدن آن جلوگیری می کند.

اگر زخم ها آزاردهنده شدند و احساس کردید که باید اقدام جدی در مورد آنها صورت گیرد, میتوانید از داروی گران قیمت آکوتان استفاده کنید, اما پس از توقف مصرف, زخم ها مجددا باز میگردند مگر اینکه به صورت منظم از کرم ترتنوئین استفاده کنید.

اسید میوه ای تری کلرو استواستیک TCA نیز می تواند هایپرپلازی را متوقف سازد اما پس از توقف درمان این زخم ها به آرامی ظاهر می گردند.

در اکثر موارد بهتر است در مورد این بیماری هیچ درمانی انجام نشود.

از جمله روش های جراحی مورد استفاده در درمان این بیماری میتوان به خشک کردن الکتریکی, CO2 لیزر تراپی و لیزرهای رنگی پالس دار اشاره کرد. در اکثر موارد, این روش ها درمان همیشگی ایجاد نمی کنند و لکه ها مجددا ظاهر می شوند.

این روش ها در فرد ترس و دلهره ایجاد می کنند, بنابراین بهتر است با احتیاط و دقت انجام شوند.

مطالعه ای که در فواصل سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ صورت گرفت به بررسی بازدهی استفاده از تکنیک میکروپانچ برای جدا کردن لکه ها پرداخت. نتایج این مطالعه نسبتا مطلوب بود به طوریکه پس از هفت ماه هیچگونه بازگشتی مشاهده نشد. در اکثر موارد, پزشک ها توقف درمان را پیشنهاد می کنند چون درمان کارآمد و دائمی نیست. از آنجائیکه درمان فقط با هدف زیبایی انجام می شود, اصلا حیاتی و اورژانسی نیست و به ریسک آن نمی ارزد.

ترجمه شده از وبسایت: www.skinsite.com