بیماری حاد کلیه

بیماری حاد کلیه ، که نارسایی حاد کلیه نیز گفته می شود، از کار افتادن ناگهانی کلیه است. هنگامی که آسیب حاد کلیه رخ می دهد، کلیه ها نمی توانند مواد زائد و مایعات اضافی را از بین ببرند، پس آنها در بدن جمع می شوند و تعادل شیمیایی طبیعی بدن را برهم می زنند.

شایع ترین علل بروز بیماری حاد کلیه، کم آب شدن بدن، از دست دادن خون در جراحی های عمده یا آسیب دیدگی یا مصرف داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و آنتی بیوتیک ها، یا رنگهای (عوامل کنتراست) مورد استفاده در آزمایش اشعهX  می باشد.

علایم بیماری حاد کلیه

علائم بسته به نوع مشکل متفاوتند و می تواند موارد زیر را شامل شوند:

• دفع مقدار کم ادرار و یا هیچ
• سرگیجه در حالت ایستاده
• ورم، به خصوص در ران و ساق پا
• بی اشتهایی، تهوع، و استفراغ
• احساس اختلال حواس، اضطراب و بی قراری، یا خواب آلودگی
• درد در پهلو ها که درست در زیر قفسه سینه و بالاتر از کمرمی باشد، در یک طرف یا هر دو طرف احساس می شود.

درمان آسیب حاد کلیه شامل برطرف کردن عامل بروز و بهبود کلیه ها با دیالیز می شود تا عملکرد مناسب دوباره بدست آید.

افراد بسیاری هنگامی بیماری حاد کلیه در آنها بروز داده، که در بیمارستان بوده اند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com