اسناد و آلزایمر : اصول اسناد از پیش تعیین شده و رضایت نامه ها

اسناد و آلزایمر : بعضی از وضعیت های سلامت مثل بیماری آلزایمر به معنی این هستند که گاهی اوقات شما توانایی تصمیم گیری در مورد نوع مراقبت خود را ندارید. در این موارد، بهتر است در مورد نوع درمانی که می خواهید دریافت کنید، اسناد قانونی داشته باشید. این اسناد، اسناد پیش تعیین شده نام دارند. معمولاً دو نوع از آن ها وجود دارند.

• وصیت نامه زندگی
• وکالت نامه

در مناطق مختلف، قوانین متفاوتی برای این اسناد وجود دارد، بنابراین با یک وکیل درباره مقررات حاکم در محل زندگی خود مشورت کنید.

 وصیت نامه زندگی

این سند قانونی به شما اجازه می دهد تعیین کنید که آیا پزشکان از روش های حمایت کننده از حیات استفاده کنند یا نه (اگر شما قادر به تصمیم گیری نبودید یا هنگامی که از هوش رفته بودید). این به پزشکان اجازه می دهد که بدانند آیا از درمان ها یا روش هایی مثل انتوباسیون هنگامیکه تنفس شما متوقف شده بود استفاده کنند یا نه. در بعضی از ایالت ها، حمایت کننده های حیات شامل دادن آب و غذا به بیمار هم می شود. (کمای برگشت ناپذیر). یک وصیت نامه زندگی زمانی قابل استفاده است که دو پزشک تأیید کنند شما در کما هستید و از آن وضعیت خارج نمی شوید و یا اینکه یک بیماری پیشرفته دارید و قدرت تصمیم گیری ندارید.

وکالت نامه

وکالتنامه طولانی مدت برای مراقبت های سلامتی یک سند است که به شما اجازه می دهد یک نفر را به عنوان تصمیم گیرنده در مسائل مراقبت سلامت انتخاب کنید. (هنگامیکه خودتان قادر به تصمیم گیری نیستید). این فرد موکل شما نام دارد. این سند شما را قادر می سازد تا یک نفر را به عنوان وکیل انتخاب کنید و همچنین تعیین کنید مایل به دریافت چه درمان هایی هستید. برعکس وصیت نامه زندگی، برای اثرگذار بودن وکالت نامه، نیازی نیست که در مراحل انتهای بیماری و یا کما باشید. این وکالتنامه هر موقع که شما قدرت تصمیم گیری برای مراقبت از خود را ندارید، قابل استناد است.

شما می توانید هر فرد بالای ۱۸ سال را به عنوان نماینده خود انتخاب کنید البته به جز پزشکتان و کارمندان او. وکیل شما هیچ اجبار قانونی برای انجام کارها ندارد و می تواند هر تصمیم بگیرد و مسئول هزینه های مالی درمان شما نخواهد بود. در یک زمان فقط یک وکیل می تواند انتخاب شود ولی شما می توانید وکیل های دیگری داشته باشید تا اگر اولین وکیل در دسترس نبود، آن ها تصمیم گیری را انجام دهند.

چگونه یک سند از پیش تعیین شده داشته باشم؟

هر فرد بالای ۱۸ سال که به بلوغ رسیده باشد می تواند این کار را انجام دهد. شما می توانید نزد پزشکتان یک فرم پر کنید و یا خیلی ساده خواسته هایتان را برای او بنویسید. اگر نیاز دارید می توانید از یک وکیل هم کمک بگیرید. برای قانونی کردن این سند باید دو نفر عاقل و بالغ در آن شهادت بدهند و یا آن را محضری کنید. شما هر زمان که خواستید می توانید این سند را لغو کنید. کارهایی که برای این منظور می توانید انجام دهید:

• سند را پاره کنید.
• به طور واضح به شاهدها بگویید.
• تقاضایتان را در برگه بنویسید.

خیلی از بیمارستان ها و کلینیک ها زمانی که شما را برای درمان پذیرش می کنند، از شما یا خانواده تان این سند را می خواهند. این سند که نوعی رضایت نامه است در پرونده شما درج می شود. همچنین زمانی که شما این رضایت نامه را لغو می کنید، پرستار یا پزشک شاهد، آن را در پرونده یادداشت می کند.

درخواست های عدم احیا

سندهای از پیش تعیین شده، درخواست های عدم احیا نیستند. پزشکان این درخواست را از طرف بمار یادداشت می کنند تا اگر زمانی تنفس بیمار قطع شد، قلب اوایستاد و یا به هر دلیلی از اقدامات حمایت کننده از حیات سود نمی برد، از احیای او (CPR) صرف نظر شود. حتّی اگر شما یک سند از پیش تعیین شده مبنی بر انجام هر اقدام لازم برای جلوگیری از مرگ در هنگام مواجهه با مشکلاتی مثل حمله قلبی داشته باشید.

فراتر از کاغذها

در مورد درخواست هایتان برای درمان و مراقبت های انتهای زندگی با خانواده و پزشک خود صحبت کنید. مطمئن شوید شما از همه ی گزینه های موجود اطلاعات کافی دارید و می دانید در زمان لازم این اقدامات چگونه انجام می شوند.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com