عدم تقارن سر نوزادان

عدم تقارن سر نوزادان : جمجمه با شکل نامتقارن به این نام خوانده می شود. بعضی از این شرایط خفیف هستند و ممکن است برای والدین قابل توجه تر از فرد دیگر باشد. به هر حال این شرایط باید توسط پزشک شما پیگیری شود و اگر شدید باشد، ممکن است ارزیابی و درمان بیشتر لازم باشد.

چه چیزی باعث ایجاد این شرایط شده است؟

جمجمه در نوزادان بسیار نرم است. زمانی که آنها در یک پوزیشن به مدت طولانی و مکرر باقی می مانند، مغز در جهتی که حداقل مقاومت را دارد رشد می کند.  شکل جمجمه بر اساس رشد مغز است. این حالت فرم غیرعادی سر را ایجاد می کند با برآمدگی در سمت پیشانی، تخت شدن پشت سر و راستای غیر طبیعی چشم ها.  این تغییر طی زمان اتفاق می افتد و به ندرت در هنگام تولد وجود دارد. این تغییر شکل سر اکتسابی است و مرتبط با زمینه ژنتیکی یا مراقبت والدین نیست.

تغییر شکل های سر و عدم تقارن ها بسیار متداول هستند. بیشتر آنها توسط افراد پیرامون قابل مشاهده نیستند. بعضی عدم تقارن ها در خانواده ها وجود دارد و مسئله ای تلقی نمی شود. با این حال، در سال های اخیر، از آنجایی که انجمن آمریکایی پزشکان کودکان توصیه می کند که تمام کودکان باید برای کاهش شیوع مرگ نوزادی ناگهانی روی کمر خود بخوابند، افزایش قابل توجهی در شیوع تغییر شکل های سر وجود داشته است که قابل توجه ترین آن پلاگیوسفالی وضعیتی است. در این بیماری در اکثر موارد جراحی مفید نیست. تغییر شکل سر به این خاطر اتفاق می افتد که کودک زمان قابل توجهی روی کمر خود قرار دارد و سر او به یک طرف چرخیده است و کاهش در حرکت یا تغییر وضعیت دیده می شود. این حالت تنها طی خواب اتفاق نمی افتد بلکه حتی زمانی که کودک در تاب های اتوماتیک، کریر صندلی ماشین یا کالسکه برای دوره های زمان طولانی بدون تغییر وضعیت قرار می گیرد، هم اتفاق می افتد.

آیا آسیب مغزی همراه با این شرایط وجود دارد؟

نه – آسیب مغزی همراه با تغییرات شکل وضعیتی سر یا بدشکلی وجود ندارد. این به این معنی است که کودکان با اختلالات نورولوژیکی شامل آسیب مغز ممکن است تغییر شکل های بد شکل سر داشته باشند اما آنها نتیجه آسیب مغزی هستند نه علت آن.

آیا تست های تشخیص باید برای تعریف بیشتر مشکلات انجام شود؟

تشخیص پلاگیوسفالی وضعیتی عمدتا بالینی است. گاهی زمانی که ارزیابی بالینی دشوار است، اشعه های ایکس ساده جمجمه می تواند گرفته شود تا حضور یا نبود شیارهای جمجمه باز ارزیابی شود که مشابه با نگاه به صفحات رشدی مفاصل در استخوان های بزرگ است. زمانی که اشعه های ایکس گرفته می شود، شما می توانید ببینید که آیا شیارها باز هستند یا بسته شده اند. اگر یک یا چند شیار بسته شده باشد، شما با مشکل متفاوتی روبه رو هستید: کرانیوسینوستوزیس. بعضی شرکت های بیمه ممکن است ملزم سازند که اشعه ایکس قبل از ویزیت پزشک گرفته شود تا تشخیص قطعی انجام شود. CAT اسکن عمدتا غیر ضروری است به جز برای موارد شدید که در آن اشعه های ایکس ساده ممکن است مفید نباشد. این ها باید توسط متخصص سر و صورت یا جراح عصب به خاطر هزینه و ریسک های تسکین مورد نیاز برای انجام اسکن روی نوزادان تجویز شود.

چه کاری می توان برای اصلاح این ناهنجاری انجام شود؟

کلید مهم برای درمان موفق کودک تشخیص زودهنگام است. اگر درمان قبل از سن چهار ماهگی شروع شود، نتایج عالی معمولا با بازگشت شکل سر نرمال به دست می آید. اگر نگه داشتن کودک در یکی از این وسایل ضروی باشد، وضعیت او باید تغییر یابد. همینطور قرار دادن کودک روی شکم توصیه می شود زمانی که کودک در بغل نیست، غذا نمی خورد یا خواب نیست. تمام این ها شامل قرار دادن یک پتو روی زمین و قرار دادن کودک روی پتو روی شکمش است. این پیشرفت ها تحرک سر و نیز توانایی و رشد اندام فوقانی را تحریک می کند. زمانی که عضله های گردن کوتاه هستند، فیزیوتراپی برای طیف حرکتی گردن توصیه می شود. این حالت می تواند در مطب فیزیوتراپ در ابتدا انجام شود و سپس به صورت منظم در خانه توسط والدین ادامه داده شود. اکثر کودکان می توانند به این صورت درمان شوند. درمان بیشتر می تواند با استفاده از هد بند یا کلاه انجام شود. این درمان تا حدودی بحث برانگیز است زیرا تحقیق روی نتایج درمانی و قابلیت اعتماد درمان به خوبی تثبیت نشده است. ارزیابی های مبتنی بر شواهد یا تنها بررسی نتایج صدها کودک درمان شده با کلاه و هد بند، بهبود قابل توجه در شکل سر را نشان می دهد اگر درمان قبل از دوازده ماهگی شروع شود به خصوص اگر قبل از شش ماهگی شروع شود. بسیاری از پزشکان این درمان را برای موارد شدیدتر یا مواردی که به درمان حفاظتی تغییر وضعیت، قرار گرفتن روی شکم و فیزیوتراپی پاسخ نمی دهند نگه می دارند.

چه اتفاقی می افتد اگر ما کاری نکنیم و اجازه دهیم سر همینطور رشد کند؟

احتمال بازگشت سر به وضعیت طبیعی تر در دو تا سه سالگی بسیار بیشتر است اما داده های بسیار کمی برای حمایت این مسئله وجود دارد. با این حال اگر ما تعدادی از کودکان که عدم تقارن سر در نوزادی دارند را بررسی کنیم و سپس کودکانی که آن را در دو تا سه سالگی دارند بررسی کنیم، تفاوت  ها چشم گیر است.

آیا ما باید فیزیوتراپیست یا جراح سر و صورت را برای ارزیابی شرایط و تعیین اینکه کلاه اصلاحی لازم است یا خیر در نظر داشته باشیم؟

پزشک کودکان باید تشخیص بدهد آیا شما را به متخصص سر و صورت و جراح اعصاب کودکان برای ارزیابی، تشخیص و درمان ارجاع دهد. بعضی شرکت ها کلاه فیزیوتراپی خاص خود را تبلیغ می کنند. کلاه یا درمان باندینگ را توصیه می کند اما تناقض منافع وجود دارد. در عوض اگر کودک ابتدا به پزشک متخصص مراجعه کند، در زمان صرفه جویی می شود، هزینه ها کاهش داده می شود و برنامه ارزیابی و درمان در یک جلسه توسعه داده می شود. ارجاع ها باید زمانی که عدم تقارن شدید است (یعنی بر صورت علاوه بر سر اثر گذاشته است)، اگر کودک تورتیکولی (انقباض عضله گردن) دارد یا اگر چیزی وجود دارد که برای پزشکی به حدی نگران کننده است که کمک می خواهد انجام شود. زمانی که تشخیص انجام شدف پزشک می تواند تصمیم بگیرد که چه سطحی از درمان لازم است. اکثر اوقات، درمان شامل فیزیوتراپی، تغییرات وضعیت و قرار دادن کودک روی شکم می باشد.

ترجمه شده از کتاب: ۱۰۰۱ Healthy Baby Answers