تشخیص و درمان التهاب تاندون آشیل

تشخیص و درمان التهاب تاندون آشیل

روش هایی که ممکن است پزشک برای تشخیص التهاب تاندون آشیل استفاده کند عبارتند از:

معاینه فیزیکی

در طول معاینه فیزیکی پزشک پشت پا و مچ  پا را برای مشاهده علائم تورم و حساسیت و درد در طول تاندون بررسی می کند .

همچنین از افراد انتظار ارائه توضیح از شرایطی که باعث آسیب شده است می رود.

 علاوه بر این سابقه پزشکی کامل در رسیدن به یک تشخیص قطعی کمک می کند.

عکس ساده

از عکس ساده برای تولید عکس هایی از مفاصل استفاده می شود. اگر چه عکس ساده نمی تواند بافت های نرم از قبیل تاندون ها را به تصویر بکشد ولی به پزشک در جلوگیری از دیگر شرایطی که ممکن است باعث علائم مشابه شود کمک می کند.

تصویر برداری تشدید  مغناطیسی (MRI) از پاشنه پا

اسکن ام آر آی یکی از دقیق ترین اسکن هایی است که در آن از امواج مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر واضح تر از تاندون آشیل استفاده می شود و به پزشک اجازه مشاهده هر صدمه دیگری در ناحیه آسیب دیده را می دهد.

تصویر برداری کلی از پاشنه پا

اولتراسوند ها امواج صوتی با فرکانس بالا می باشند که یک تصویر دقیق تر از بافت های نرم مانند تاندون ها ایجاد می کنند.

بسیاری از حالت های(اختلال های ) پزشکی ممکن است علائم و نشانه های مشابهی داشته باشند.

پزشک شما  ممکن است آزمایش های اضافی  دیگری را انجام دهد تا با رد کردن دیگر موارد بیماری (موارد پزشکی ) به یک تشخیص قطعی برسد.

عوارض التهاب تاندون آشیل عبارتند از:

• عود و یا بازگشت مجدد آسیب
• التهاب تاندون آشیل می تواند تاندون را ضعیف کند که این هم ممکن است منجر به پارگی تاندون شود.
• به طور معمل التهاب تاندون آشیل درابتدا با ابزار و تکنیک های غیر جراحی درمان می شود.
• با این حال اگر درد بهبود نیابد، روش جراحی انتخاب می شود.

درمان های غیر جراحی التهاب تاندون آشیل عبارتند از :

• باید از هر گونه فعالیتی که باعث تشدید بیشتر عارضه می شود اجتناب شود.
• گذاشتن یخ  بر روی پاشنه به کاهش درد و تورم کمک می کند.
• فشرده سازی با استفاده از پوشانیدن و یا باند الستیک می تواند به کاهش حرکت تاندون و کاهش تورم کمک کند.
• ممکن است داروهای خوراکی ضدالتهابی غیر استروئیدی مانند ایپوپروفن و یا ناپروکسن برای درمان التهاب تاندون آشیل استفاده شود. این داروها می توانند به کاهش درد وتورم کمک کنند.
• معمولا درمان از راه ورزش های کششی و تقویتی خاصی که می تواند به تقویت و بهبود انعطاف پذیری تاندون آشیل و همچنین کاهش دیگر ناراحتی ها کمک کند، استفاده می شود.
• درمان با استفاده از امواج شوک خارج بدنی از روش های درمانی است که روز به روز محبوب تر می شود. در این روش  امواج صوتی با انرژی بالا به پاشنه پا فرستاده می شوند. با این حال این روش (اگر چه تحقیقات نشان از موثر بودن آن دارد ) همچنان از طرف پزشکان به عنوان یک روش آزمایشی تلقی می شود.

درمان های جراحی التهاب تاندون آشیل عبارتند از :

کشیدن عضله گاستروکنیموس : افزایش طول ساق توسط جراحی است . ماهیچه های تنگ ساق پا با فشار زیادی در تاندون آشیل قرار داده می شوند. این روش جراحی به افراد با دامنه محدود حرکت پاشنه پا کمک می کند.

دبریدمان و بازتوانی

این عمل جراحی برای حذف قسمت های آسیب دیده تاندون استفاده می شود. پس از این که  قسمت های آسیب دیده تاندون برداشته شد، قسمت های باقی مانده تاندون به طور کامل با بخیه  ترمیم می شوند.

دبریدمان باانتقال تاندون : درموارد خاص که در آن تاندون بیش از ۵۰% آسیب دیده است، بخشی از تاندون که سالم می باشد به اندازه کافی برای عملکرد صحیح و قوی نمی باشند. در این مورد نیاز به  انجام انتقال تاندون آشیل می باشد. انتقال تاندون انگشت شست پا به استخوان پاشنه پا به تقویت تاندون آسیب دیده کمک می کند.
برخی از توصیه های رایج  برای کمک به جلوگیری از التهاب تاندون آشیل عبارتند از :

• ممکن است گرم کردن قبل از انجام یک ورزش به پیشگیری از التهاب تاندون آشیل کمک کند.
• عضلات پشت ساق پا و تاندون آشیل را قبل و بعد از ورزش بکشید .( حرکات کششی )
  کفش و البسه مناسب بپوشید. (مانند کفشی که از لایه کافی برای پاشنه پا ساخته شده است) که به کاهش فشار به تاندون آشیل کمک می کند.
• نرمش هایی برای تقویت ماهیچه ساق پا انجام دهید.
• فعالیت های با فشار بالا مانند دویدن و فعالیت های با فشار پایین مانند دوچرخه سواری را به طور متناوب و چرخشی انجام دهید.
• پیشگیری از التهاب تاندون آشیل با درمان های مناسب عالی می باشد.
• تغییر در شیوه زندگی تا حد زیادی می تواند به بهبود علائم کمک کند.
• با این حال ممکن است زمانی که افراد فعالیت هایی را که باعث درد می شوند محدود نکنند، علائم عود کنند. همچنین ممکن است  اگر فرد به تقویت انعطاف پذیری تاندون ادامه ندهد ، علائم باز گردد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com