درمان خانگی سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده ی تحریک پذیر اختلالی است که زمینه ی استرسی دارد،  لذا با کنترل این عامل مهم می توان آن را تعدیل داد. به علاوه تغییر در سبک زندگی هم می تواند در کنترل علائم آن مفید باشد. در مورد اکثر مردمی که به سندروم تحریک پذیر روده مبتلا هستند (IBS) احتمالا درمان خانگی سندرم روده تحریک پذیر بهترین راه مدیریت علایم آن است.
توجه دقیق به رژیم، ورزش و مدیریت استرس باید به شما در کنترل علایم  کمک کند. حتی ممکن است  این روش ها از بازگشت علایم شما جلوگیری کنند.

رژیم

در بسیاری از افراد که مبتلا به IBS هستند، خوردن ممکن است موجب بروز علایم شود. اما برای اکثر افراد نوع غذای مشخصی وجود ندارد که عامل بروز علایم باشد.

افزایش مقدار فیبر در رژیم غذایی شما می تواند به کنترل یبوست کمک کند.

 همچنین غذاهای با فیبر بالا شامل میوه های تازه (تمشک، گلابی، سیب)، سبزی های تازه (هویج، سبزیجات برگ دار)، سبوس گندم و غلات و حبوبات. همچنین لوبیاها مانند لوبیا قرمز، لوبیا چیتی و نخود، غذاهای با فیبر بالا هستند. (همچنین سبزیجاتی مانند نخود فرنگی،کلم و گل کلم.) اما اگر وجود گاز یکی از علایم شما است، احتمالا باید از خوردن آن ها خودداری کنید. اگر با مصرف فیبر کافی در رژیم خود مشکل دارید، می توانید از یک مکمل فیبر مانند پسیلیوم (برای مثال متاموسیل) یا دکسترین گندم (برای مثال، بنفیبر) استفاده کنید.

 اگر از یک نوع مکمل فیبر استفاده می کنید با مقدار کم شروع کنید، سپس در طول یک ماه یا بیشتر به تدریج مقدار آن را اضافه کنید. همچنین از نوشیدن مقدار زیاد مایعات مطمئن شوید، تا آن جا که ادرار شما زرد روشن یا مثل آب صاف شود.

برای مثال از خوردن غذاهایی که تولید گاز می کنند اجتناب کرده یا آن ها را محدود کنید.  این غذاها (شامل لوبیا و کلم)، آدامس بدون قند و آب نبات، کافئین و الکل می باشند.

ورزش

ورزش بیشتر می تواند از شدت علایم بکاهد. همچنین ورزش می تواند کیفیت زندگی شما را ارتقاء ببخشد (به ویژه خوب خوابیدن ، سطح انرژی و زندگی عاطفی و اجتماعی).

انجام ورزش زیاد مشکل نیست. در یک مطالعه افرادی که مبتلا به IBSهستند، سطح فعالیت خود را با اضافه کردن بیست تا شصت دقیقه  فعالیت جسمانی عادی به شدید و جدی در مدت سه تا پنج روز در هفته افزایش می دهند. آن ها فعالیت هایی نظیر شنا، دوی آهسته، دوچرخه سواری و پیاده روی انجام دادند.

در گروهی که سطح فعالیت خود را افزایش ندادند، افراد بیشتری با افزایش علایم ای بی اس روبرو شدند. این افراد فعال نبودند و علایم آن ها بدتر شد.

استرس

اگر به نظر می آید که استرس عامل علایم شما می باشد، این توصیه ها ممکن است به شما در مدیریت بهتر استرس یا اجتناب یا کاهش برخی از بخش های ای بی اس کمک کند:

یک دفتر خاطرات یا مجله از علایمتان را مانند رویدادهای زندگی که اتفاق می افتند با خود به همراه داشته باشید. این کار اغلب کمک می کند که رابطه ی بین علایم و موقعیت های استرس زا را مشخص کنید. بعد از این که رویدادها یا موقعیت های معین را که سبب بروز علایم می شوند، شناسایی کردید، می توانید راه هایی برای مقابله با این موقعیت ها پیدا کنید.

برای کمک به کاهش  اضطراب به ورزش منظم و شدید (مانند شنا، دوی آهسته، یا پیاده روی سریع) بپردازید.

یک سرگرمی یا یک فعالیت خارج از خانه می تواند به کاهش موقعیت های استرس زا کمک کند.

یک گروه پشتیبان پیدا کنید. در یک گروه پشتیبان شما می توانید مسائل خود را با سایر افرادی که مبتلا به ای بی اس هستند، مطرح کنید.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com