تومور کارسینوئید دستگاه گوارش

تومور کارسینوئید دستگاه گوارش چیست؟

تومور کارسینوئید دستگاه گوارش نوعی از سرطان هستند که در پوشش مسیر دستگاه گوارش (GI) شکل می گیرند. سرطان زمانی شروع می شود که سلول ها خارج از کنترل رشد می کنند. سلول ها در تقریبا هر بخشی از بدن می توانند سرطانی شوند. برای اینکه در مورد چیستی سرطان و چگونگی رشد و گسترش ان بیشتر یاد بگیرید، “سرطان چیست” را ببینید.

برای درک تومورهای کارسینوئید دستگاه گوارش، این به شما کمک می کند تا در مورد سیستم دستگاه گوارشی، همچنین پراکندگی سیستم اعصاب و غدد بیشتر بدانید.

سیستم دستگاه گوارشی

سیستم دستگاه گوارشی (GI) که مشهور به سیستم هضم است، غذا را برای انرژی پردازش می کند و باقیمانده های جامد غذا را از بین می برد. بعد از اینکه غذا جویده می شود و بلع می شود، وارد مری می شود. این لوله غذا را از گردن و سینه به معده حمل می کند. مری درست زیر دیافراگم به معده متصل می شود. معده یک ارگان کیسه مانند است که غذا را نگه می دارد و با ترشح اسید معده فرایند هضم غذا را شروع می کند. اسید معده و غذا به مایعی غلیظ تبدیل می شوند، که سپس به روده ی کوچک تخلیه می شوند.

روده ی کوچک همچنان به تجزیه ی غذا ادامه می دهد و بیشتر مواد مغذی را جذب می کند. این طولانی ترین بخش مسیر گوارشی است که بیشتر از بیست فوت اس. روده ی کوچک سپس به کولون متصل می شود. این لوله ای وسیع تر، ماهیچه ای در حدود پنج فوت است. زائده ی اپاندیس نزدیک اتصال روده ی کوچک و کولون است. کولون مواد معدنی و اب را از غذا جذب می کند و به عنوان محل ذخیره ای برای مواد زاید استفاده می شود. بعد از این فرایند باقیمانده ی مواد زاید وارد مقعد می شود. از اینجا از طریق مقعد به شکل مدفوع از بدن خارج می شود.

سیستم غدد عصبی انتشار

تومورهای کارسینوئید از سلول های سیستم انتشار غدد عصبی شروع می شوند. این سیستم شامل سلول هایی است که به طوری خاص شبیه سلول های عصبی و به طوری دیگر مانند سلول های هورمون ساز هستند. این سلول ها مانند غده های تیروئید و آدرنال ارگانی واقعی تشکیل نمی دهند. در عوض، ان ها از طریق ارگان های دیگر مانند مری، معده، پانکراس، روده ها، و ریه ها پخش می شوند. سیستم هضمی بزرگ است و سلول های غدد بیشتری نسبت به بخش های دیگر بدن دارد. این می تواند دلیل این باشد که بیشتر اوقات تومورهای کارسینوئید در سیستم گوارشی شروع میشوند.

سلول های اعصاب و غدد به کنترل ترشح اسید معده حرکت سریع غذا در مسیر دستگاه گوارش کمک می کنند. همچنین ممکن است به رشد سلول های دیگر سیستم هضمی نیز کمک کنند.

تومورهای اعصاب و غدد

مانند بیشتر سلول ها در بدن، گاهی اوقات سلول های اعصاب مسیر دستگاه گوارش وارد تغییرات خاصی می شوند که باعث می شوند بیش از حد رشد کنند و تومور ساز شوند. این تومورها مشهور به تومورهای اعصاب و سرطان های اعصاب و غدد هستند. در گذشته، بیشتر رشد های غیرمعمولی سلول های اعصاب کارسینوئید بودند. اما در ۲۰۰۰، سازمان سلامت جهانی کارسینوئیدها را به شکل تومورهای اعصاب و سرطان های غدد و اعصاب طبقه بندی کرد.

تومورهای اعصاب رشدهایی هستند که خوش خیم به نظر می رسند اما می توانند احتمالا به بخش های دیگر بدن منتقل شوند. سرطان های اعصاب و غدد رشد های غیرمعمول از سلول های اعصاب هستند که می توانند به بخش های بدن منتقل شوند.

سرطان های اعصاب به گروه هایی بسته به شیوه ای ه زیر میکروسکوپ دیده می شوند تقسیم می شوند:

• سرطان های اعصاب و غدد با تمایز قوی سلول هایی دارند که خیلی غیرنرمال به نظر نمی رسند و به سرعت پخش می شوند. این تومورها به اهستگی رشد می کنند. سرطانهای اعصاب متمایز زمانی که زیر میکروسکوپ بررسی می شوند شبیه تومورهای خوش خیم اعصاب به نظر می رسند. گاهی اوقات تنها شیوه ای که با اطمینان بتوان تشخیص داد که یک توده سرطان نورواندکرین است یا نه این است که ببینیم ایا به ارگان ها و غشاهای دیگر انتشار یافته است یا نه.
• سرطان هایی با تمایز ضعیف سلول هایی دارند که خیلی غیرطبیعی به نظر می رسند و به سرعت پخش می شوند. سرطان هایی با تمایز ضعیف، به سرعت رشد می کنند و انتشار می یابند.
• سرطان هایی با تمایز معمولی ویژگی های بین ان هایی با تمایز قوی و ضعیف دارند.

تومورهای نورواندوکرینِ پانکراس

تومورهای نورواندوکرین پانکراس مشهوربه کارسینوم سلول های دور یا تومورهای نورواندوکرین پانکراسی هستند. تومورهای سلولی دور مانند تومورهای کارسینوئید نیستند. ان ها پیشرفت هایی متفاوتی دارند و به طور متفاوتی به درمان واکنش نشان می دهند. تومورهای نورواندوکرین پانکراس در اینجا مطرح نمی شوند، اما می توانید در “سرطان پانکراس” اطلاعات بیشتری در مورد ان ها پیدا کنید.

تومورهای کارسینوئید

کارسینوئید اصطلاحی است که برای توصیف تومورهای نورواندوکرین متمایز در معده، روده، اپاندیس، مقعد، و ریه استفاده می شود. تومورهای کارسینوئید که در ریه ها شروع می شوند در این جا مطرح نمی شوند، اما می توانید اطلاعات بیشتری در “تومورکارسینوئید ریه” در مورد ان ها پیدا کنید.

تومورها و سرطان های اعصاب و غدد مانند سلول هایی که از انجا ریشه می گیرند رفتار می کنند، اغلب موادشبه هورمونی خاصی را وارد جریان خون می کنند. در بیشتر افرادی با تومورهای کارسینوئید، سطوح این هورمون ها انقدر بالا نیست تا باعث نشانه هایی شود. اما در حدود یک نفر از ۱۰ نفر با سرطان کارسینوئید، سرطان رشد می کند و انقدر بزرگ می شود که میزان بالایی از این هورمون ها را ترشح می کند. این می تواند باعث مجموعه ای از نشانه ها به شکل سندروم کارسینوئید شود. برخی نشانه های سندورم کارسینوئید مانند قرمزی و گرم شدن پوست، خس خس، اسهال، و تپش قلب بالا هستند.

دیگر تومورهای دستگاه گوارشی

کارسینوئید ها و دیگر تومورهای اعصاب از تومورهای معمول تر مسیر گوارشی متفاوت هستند. بیشتر تومورهای مسیر گوارشی از سلول های غده ای که مخاط ترشح می کنند شروع می شوند و بافت های داخلی سیستم هضمی را می سازند. زمانیکه این تومورها خوش خیم هستند، به ان ها آدنوم می گویند. زمانیکه این سلول ها به سرطان تبدیل می شوند، تومورها مشهور به آدنوکارسینوم می شوند.

این تومورها در نشانه های خود، اینده و درمان خود کاملا متفاوت از تومورهای کارسینوئید هستند. برای این دلایل، باید بدانید که چه نوع توموری دارید: یک تومور اعصاب و غدد، سرطان اعصاب و غدد، یک اندوم، یک آدنوکارسینوم، یا برخی انواع تومورهای دیگر. اطلاعات در مورد آندوکارسینوم مسیر گوارشی می تواند در سرطان مری، معده، روده ی کوچک یا بزرگ پیدا شود.

به طور کل، تومورها و سرطان های اعصاب و غدد در مسیر گوارشی اهسته تر از سرطان های دیگر رشد می کنند. اما چگونگی رشد ان ها و اینکه ایا به مناطق دیگر گسترش می یابند یا نه به طور گسترده ای فرق می کند. این بستگی به میزانی دارد که در چه بخشی از بدن تومورها رشد می کنند.

آمارهای کلیدی در مورد تومورهای کارسنوئید گوارشی چیست؟

اگرچه تعداد دقیقی در دست نیست، اما حدود ۸۰۰۰ تومور و سرطان اعصاب که در مسیر گوارشی شروع می شودهرساله در ایالات متحده شروع می شود. این تومورها می توانند همچنین در ریه ها و پانکراس شروع شوند، و بخش کوچکی از ان ها در ارگان های دیگر شروع می شود.

تعداد تومورهای کارسینوئید تشخیص داده شده سال ها در افزایش بوده است. دلیل این امر مشخص نیست. برخی فکر می کنند این می تواند یک محصول جانبی انجام ازمایش های دارویی برای جستجوی چیزی دیگر و پیدا کردن تومورهای کارسینوئید باشد. از انجا که خیلی از کارسینوئیدها هیچگاه باعث نشانه ای نمی شوند احتمالا افراد زیادی وجود دارند که تومورهای کارسینوئید دارند که هیچگاه پیدا نشده اند. این تومورها ممکن است فقط در طول یک اتوپسی زمانیکه فرد به خاطر بیماری دیگری می میرد یا زمانی که فرد برای یک شرایط غیرمرتبط جراحی یا عکس برداری دارد دیده شود.

معمول ترین محلِ سرطان های کارسینوئید گوارشی روده ی کوچک است، اغلب در بخشی نزدیک اپاندیس است. دیگر محل های معمول شامل مقعد، کولون، اپاندیس و معده است.

سن میانگین افراد مبتلا به تومورهای کارسینوئید اوایل ۶۰ سال است. تومورهای کارسینوئید بیشتر در امریکایی های افریقایی رایج است تا سفید پوستان، و تقریبا در زنان بیشتر رواج دارد تا مردان.