قرص های ضد بارداری خوراکی

این قرص ها یک روش پیشگیری از بارداری است. روش های مختلف بسیاری برای کنترل بارداری وجود دارد، مثل قرص های ضد بارداری .

با استفاده از این قرص ها و در صورتی که به طور صحیح استفاده شود، تا ۹۹.۹% موثر است.

این قرص ها علیه بیماری مقاربتی اثر محافظتی ندارد مثل ایدز.

کاندوم لاتکس مردانه بهترین روش محافظت از بیماری های منتقل شونده از راه تماس جنسی است. سایر انواع استروژن ترکیبی و پروژسترون مثل پچ و یا حلقه های واژینال هم وجود دارد.

نحوه ی عملکرد این داروها

بعد از تخمک گذاری و باروری آن با اسپرم، لقاح انجام می شود. تخمک بارور شده به داخل رحم می چسبد.

داروهای ضد بارداری هورمونی مقادیر کمی استروژن و پروژستین دارند. این داروها سیکل طبیعی قاعدگی را مهار می کند. در نتیجه مانع بارداری می شود. این داروها معمولا تخمک گذاری را متوقف می کند. این داروهای هورمونی مخاط گردن رحم را تغییر می دهد.

مینی پیل چه داروهایی است؟

این قرص ها فقط یک هورمون دارد به نام پروژستین. در این داروها استروژن وجود ندارد و ممکن است در زنان شیرده و یا زنان دچار تهوع و یا در موارد وجود سایر اثرات استروژن استفاده شود.

نحوه ی عملکرد این دارو

مینی پیل ها مخاط گردن رحم را ضخیم می کنند، پس اسپرم نمی تواند به تخمک برسد. هورمون های درون این قرص ها لایه ی پوشاننده ی رحم را تغییر می دهد، پس احتمال لانه گزینی کم می شود.

مینی پیل تا چه حدی اثر دارد؟

اگر مینی پیل به صورت مداوم و درست استفاده شود، می تواند تا حدود ۹۵ درصد موثر باشد.

این داروها تنها با تجویز پزشک قابل مصرف است.

این داروها چگونه باید شروع شود

باید از پزشک پرسیده شود و معمولا روزانه در زمان های مشخصی استفاده شود. این داروها در هر زمانی از طول روز ممکن است استفاده شود ولی استفاده آن ها قبل از صبحانه و یا در زمان خواب کمک می کند تا زمان مصرف دارو فراموش نشود.

این داروها چه زمانی اثر می کند؟

این داروها معمولا در ماه اول شروع دارو موثر است. برخی پزشکان توصیه می کنند که فرم دیگر این روش های کنترل بارداری مثل کاندوم در ماه اول استفاده شود.

عوارض جانبی

عوارض جانبی قرص های کنترل کننده ی بارداری:

تهوع
افزایش وزن
زخم و یا تورم پستان ها
مقادیر کم خون و یا لکه بین عادات ماهیانه
عادت ماهیانه
تغییر خلق

اگر هر یک از این عوارض رخ داد، باید فورا به پزشک اطلاع داده شود. اگر پزشک در دسترس نیست باید بیمار به اورژانس منتقل شود. این علائم ممکن است نشان دهنده ی اختلالات جدی باشد مثل بیماری کبدی، بیماری کیسه صفرا، سکته ی مغزی، تشکیل لخته های خون، فشار خون بالا و یا بیماری قلبی. این موارد عبارتند از: