ترس های شبانه و نوپایان

ترس های شبانه چه هستند؟

این اختلال های رمزآلود، در طول خواب عمیق بدون رویا اتفاق می افتد. یک کودک در این شرایط گریه خواهد کرد، جیغ خواهد کشید، بی تابی خواهد کرد و حتی از تختش بیرون خواهد پرید. اگرچه ممکن است چشمانش کاملا باز باشد، بیدار نیست و از حضور شما آگاه نیست.

ترس های شبانه در ۳ تا ۶ درصد کودکان کم سن اتفاق می افتد. آنها می توانند در اوایل ۱۸ ماهگی شروع شوند، اما معمولا در کودکان، با شروع از سن ۴ یا ۵ سالگی، اتفاق می افتد.

ترس های شبانه چه تفاوتی با کابوس های شبانه دارند؟

کابوس های شبانه در طول حرکت سریع چشم (REM) یا خوابِ با رویا اتفاق می افتد. کودکی که کابوس شبانه داشته است، احتمالا از آنچه او را ترسانده است، تصور نسبتا روشنی دارد، اگرچه احتمالا قادر نخواهد بود تا حدود ۲ سالگی درباره ترس اش صحبت کند. او حتی ممکن است از دوباره به خواب رفتن هراسان باشد، و در صبح، احتمالا به یاد می آورد که خواب بدی دیده است.

از سوی دیگر، ترس های شبانه در طول خواب non-REM اتفاق می افتد. آنها خواب های ترسناک نیستند، بلکه بیشتر شبیه به یک عکس العمل ترس ناگهانی هستند، که وقتی فرزندتان از یک مرحله خواب، به مرحله دیگر می رود اتفاق می افتد. آنها می توانند چند دقیقه یا بیشتر به طول بیانجامند.

کودک شما روز بعد، ترس شبانه را به یاد نخواهد آورد، زیرا این حالت زمانی که او در خواب عمیق بوده اتفاق افتاده است و هیچ تصویر ذهنی ایی برای یادآوری وجود ندارد.

وقتی کودک نوپایم دچار ترس شبانه می شود، باید چه کاری انجام دهم؟

قطعا اولین کار ناخودآگاه شما آرام کردن او خواهد بود، اما تلاش های شما به احتمال زیاد بیهوده خواهند بود. (به خاطر داشته باشید، او واقعا بیدار یا نسبت به حضور شما آگاه نیست.) شما فقط باید منتظر باشید بگذرد و مطمئن شوید به خودش آسیبی نمی زند.

سعی نکنید او را تکان دهید یا از خواب بلندش کنید، یا بدنش را مهار کنید – این کار منجر به رفتار آشفته تری خواهد شد. چراغ ها را با نور کم روشن نگه دارید و با صدایی نرم و اطمینان بخش با او صحبت کنید. کودکتان باید ظرف ۱۰ تا ۳۰ دقیقه، آرام شود، بلند شود، و دوباره به خواب عمیق فرو رود.

آیا می توان برای جلوگیری از ترس های شبانه کاری انجام داد؟

چند قدم وجود دارد، که می توانید برای کاهش احتمال ترس شبانه داشتن فرزندتان، بردارید. ابتدا، مطمئن شوید خواب کافی دریافت می کند. احتمال اینکه این اختلالات خواب را تجربه کنند، درکودکانی که با خستگی بیش از حد به تخت خواب می روند، بیشتر است. برای جلوگیری از خستگی بیش از حد، زمان خواب نیمروز او را افزایش دهید، اجازه دهید صبح ها کمی بیشتر بخوابد یا در شب، او را زودتر به رخت خواب ببرید.

استرس می تواند یک عامل باشد، بنابراین اطمینان حاصل کنید که زمان زیادی به تشریفات آرامش بخشِ زمان خواب، مثل یک حمام، یک ترانه و مقدار زیادی آغوش اختصاص داده می شود.

به این خاطر که معمولا ترس های شبانه در طول قسمت اول شب اتفاق می افتند، شما همچنین می توانید بعد از ۱ یا ۲ ساعت از خوابش- حدود ۱۵ دقیقه قبل ازینکه یک قسمت معمول شروع شود – به آرامی او را از خواب بیدار کنید. این کار ممکن است الگوی خواب او را به اندازه کافی تغییر دهد، که ترس های شبانه را دور سازد.

ترجمه شده از وبسایت: www.babycenter.com