برونکوسکوپی

برونکوسکوپی روشی است که به پزشک این امکان را می دهد که راه های هوایی از طریق ابزار باریکی که برونکوسکوپ نامیده می شود، بررسی شود. در طی برونکوسکوپی پزشک گلو, حنجره, نای و راه های هوایی تحتانی را ارزیابی می کند.

برونکوسکوپی ممکن است برای تشخیص مشکلات راه های هوایی, ریه ها, یا گره های لنفاوی سینه انجام شود. دو نوع برونکوسکوپی وجود دارد.

برونکوسکوپی انعطاف پذیر از یک لوله نوردار نازک بلند برای نگاه کردن به راه های هوایی استفاده می کند. برونکوسکوپ انعطاف پذیر بیشتر از برونکوسکوپ سخت استفاده می شود به خاطر اینکه این روش معمولا نیاز به بی حسی عممومی ندارد, برای فرد راحت تر است و دید بهتری از مجاری هوای کوچک تر فراهم می کند. همین طور می توان با این روش، بیوپسی ( نمونه برداری بافتی ) هم انجام داد.

برونکوسکوپی انعطاف ناپذیر معمولا با بی حسی عمومی انجام می شود و از لوله ی فلزی کم عمق صاف استفاده می کند.

برونکوسکوپی در چه مواردی استفاده می شود

این روش در موارد زیر استفاده می شود:

زمانی که خونریزی در راه هوایی وجود دارد که می تواند دید را محدود کند.
برداشتن نمونه های بافتی بزرگ برای بیوپسی
پاکسازی راه هوایی از اشیا (مثل تکه غذا) که با برونکوسکوپ انعطاف پذیر قابل برداشت نمی باشد.

علت انجام

این روش بررسی در موارد زیر قابل انجام است:

تشخیص مشکلات راه های هوایی مثل خونریزی, تنفس مشکل یا سرفه طولانی مدت (مزمن)
برداشت نمونه های بافتی زمانی که تست های دیگر مثل اشعه ایکس یا سی تی اسکن مشکلات مرتبط با ریه یا گره های لنفاوی در سینه را نشان می دهد.
تشخیص بیماری ریه با جمع آوری نمونه های خلط یا بافت
تشخیص سرطان ریه
اشیای مسدود کننده راه های هوایی برداشته شود.
کنترل خونریزی

آمادگی های لازم

موارد زیر را به پزشک خود اطلاع دهید:

داروهای مصرفی
به داروهایی مثل بی حس کننده ها حساسیت دارید.
خونریزی داشته اید یا داروهای رقیق کننده خون مثل آسپرین, کلوپیدوگرل (پلاویکس) یا وارفارین (کومادین) مصرف می کنید.
باردار هستید یا ممکن است باشید.
پزشک ممکن است تست های دیگری را قبل از برونکوسکوپی برای شما تجویز کند مثل شمارش خونی کامل (CBC), عوامل انعقادی خون، گاز خون شریانی (ABG) یا تست های عملکرد ریه.

برونکوسکوپی انعطاف پذیر

در این روش شما رو به کمر روی میز در حالیکه شانه ها و گردن توسط بالش حمایت می شود، دراز می کشید یا بر روی صندلی قرار می گیرید که شبیه صندلی دندان پزشک هاست.

به شما آرام بخش داده می شود. ممکن است رگ وریدی (IV) استفاده شود.

پزشک به آرامی و آهستگی برونکوسکوپ باریک را از طریق دهان (یا بینی) وارد می کند. سپس بی حسی بیشتری از طریق برونکوسکوپ برای بی حس کردن طناب های صوتی به صورت اسپری وارد می شود. ممکن است از شما خواسته شود که نفس عمیقی بکشید تا اسکوپ بتواند از میان تارهای صوتی شما عبور کند.

برونکوسکوپی غیر انعطاف پذیر

این روش معمولا تحت بی حسی عمومی انجام می شود. شما به پشت خود روی میز در حالیکه شانه ها و گردن توسط بالش حمایت شده است دراز می کشید.

بهبودی بعد از برونکوسکوپی

برونکوسکوپی معمولا حدود ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. شما برای ۱ تا ۳ ساعت بعد از این روش در ریکاوری خواهید بود.

بعد از انجام

به مدت ۱ تا ۲ ساعت هیچ چیزی نخورید و ننوشید تا زمانی که بتوانید بدون احساس خفگی قورت دهید. بعد از آن، شما می توانید رژیم غذایی معمولی را ادامه دهید و با چند جرعه آب شروع کنید.

آب دهان خون را بیرون بریزید تا زمانی که بتوانید بدون احساس خفگی قورت دهید.

حداقل ۸ ساعت بعد از این روش رانندگی نکنید.

برای حداقل ۲۴ ساعت سیگار نکشید.

خطرات

برونکوسکوپی معمولا یک روش بی خطر است.

خطرات احتمالی آن عبارتند از:

اسپاسم های مجرای برونشیال که می تواند تنفس را مختل کند.
ریتم های قلبی نا منظم (آریتمی)
عفونت هایی مثل ذات الریه
گرفتگی صدای مداوم

اگر بیوپسی در زمان برونکوسکوپی انجام شود می تواند این عوارض را به دنبال داشته باشد:

پارگی ریه در اثر فورسپس بیوپسی که برای جمع آوری نمونه بافتی استفاده می شود. این حالت باعث می شود که هوا در فضای پلورال جریان پیدا کند و باعث روی هم افتادن نسبی ریه ها می شود (پنوموتوراکس)
خونریزی ایجاد شده توسط فورسپس بیوپسی
عفونت در طی بیوپسی
احتمال بسیار کم مرگ