سیگموئیدوسکوپی

آنوسکوپی , پروکتوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی به پزشک این امکان را می دهد که غشای داخلی مقعد، راست روده و بخش پایینی روده بزرگ (کولون) را بررسی کند.

این تست ها برای بررسی رشدهای غیر طبیعی (مثل تومورها یا پولیپ ها) التهاب ها، خونریزی، بواسیر و دیگر شرایط (مثل divertivulosis) استفاده می شود.

این تست ها از دستگاه های متفاوت برای بررسی بخش های متفاوت کولون استفاده می کنند.

آنوسکوپی. طی آنوسکوپی، یک لوله کوتاه سفت و توخالی (آنوسکوپ) که ممکن است حاوی منبع نور باشد استفاده می شود تا ۲ اینچ (۵ سانتی متر) آخر کولون (کانال مقعدی) بررسی شود. آنوسکوپی می تواند معمولا در هر زمان انجام شود، زیرا نیاز به آماده سازی خاصی (تنقیه یا ملین ها) برای خالی کردن کولون ندارد.

پروکتوسکوپی. طی پروکتوسکوپی، یک دستگاه اندکی بلندتر از آنوسکوپ برای دیدن داخل راست روده استفاده می شود. شما احتمالا باید از تنقیه یا ملین برای خالی کردن کولون قبل از انجام تست استفاده کنید. پروکتوسکوپ حدود ۱۰ اینج (۲۵ سانتی متر) تا ۱۲ اینچ (۳۲ سانتی متر) طول و ۱ اینچ ۲.۵ سانتی متر) پهنا دارد. این روش این امکان را می دهد که داخل راست روده و بخش پایینی کولون را بررسی کند اما تا جایی که سیگموئیدوسکوپ انعطاف پذیر داخل کولون پیش می رود، جلو نمی رود.

سیگموئیدوسکوپی. طی سیگموئیدوسکوپی، یک لوله دارای منبع نور از طریق مقعد وارد می شود. پزشک می تواند پولیپ های کوچک و نمونه های بافتی (بیوپسی) را از طریق سیگموئیدوسکوپ بردارد. شما باید از تنقیه یا ملین (یا هر دو) برای خالی کردن کولون قبل از انجام تست استفاده کنید. سیگموئیدوسکوپ انعطاف پذیر حدود ۲.۳ فوت (۷۰ سانتی متر) طول و ۰.۵ اینچ (۱ سانتی متر) پهنا با سیستم عدسی های نوری دارد. این دستگاه به پزشک شما این امکان را می دهد که اطراف خمیدگی ها در کولون را ببیند.

سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر یکی از تست های بسیاری است که ممکن است برای غربالگری سرطان کولون استفاده شود. اینکه کدام تست غربالگری استفاده شود بستگی به خطر زمینه ای، ترجیح شما و پزشک شما دارد. با پزشک خود درباره آنچه شما را در معرض خطر قرار می دهد و تستی که برای شما بهتر از همه است صحبت کنید.

علل انجام بررسی ها

مشکلات یا بیماری های مقعد, راست روده یا روده بزرگ پایینی (کولون سیگموئید) مشخص شود. این تست ها اغلب برای بررسی علائمی مثل خونریزی بدون علت از راست روده, اسهال یا یبوست طولانی مدت, خون یا چرک در مدفوع یا درد شکمی پایینی استفاده می شود.
برداشتن پولیپ یا بواسیر
نظارت بر رشد پولیپ ها یا درمان بیماری روده التهابی
غربالگری برای سرطان کولون یا پلیپ

آمادگی

آنوسکوپی

معمولا هیچ آماده سازی برای آنوسکوپی لازم نیست.

پروکتوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی

آماده سازی تست برای پروکتوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی ممکن است مشابه باشد.

قبل از تست

با پزشک خود صحبت کنید تا بدانید آیا لازم است که مصرف بعضی داروها مثل وارفارین را قبل از تست متوقف کنید.

اگر تاریخچه مشکلات روده ای دارید یا اخیرا جراحی انجام داده اید.

آماده سازی برای این تست ها معمولا شامل تمیز کردن کامل قسمت پایینی کولون می باشد به خاطر اینکه این محل باید کاملا عاری از مدفوع باشد. حتی مقدار کم مدفوع هم می تواند بر دقت تست اثر بگذارد.

ممکن است از شما خواسته شود که رژیم مایعات را برای ۱ تا ۲ روز قبل از تست دنبال کنید.

ممکن است از شما خواسته شود که برای ۱۲ ساعت قبل از تست چیزی نخورید.

ممکن است لازم باشد که دو تنقیه قبل از ارزیابی داشته باشید.

ممکن است آماده سازی خاصی لازم نباشد به خصوص اگر شما اسهال خونی یا آبکی دارید.

با پزشک خود درباره نگرانی هایی که درباره نیاز برای این تست، خطرات آن، چگونگی انجام آن یا تفسیر نتایج دارید صحبت کنید. برای کمک به درک اهمیت این تست، فرم اطلاعات تست پزشکی را پر کنید.

چطور این روش انجام می شود

بر روی سمت چپ خود درطی تست دراز خواهید کشید. ممکن است از شما خواسته شود که روی میز زانو بزنید در حالیکه باسن شما بالا آورده شده است.

زمانی که شما در وضعیت درست قرار گرفتید:

پزشک شما به آرامی یک انگشت دستکش دار را در مقعد شما وارد می کند. در مردان پزشک ممکن است غده پروستات را هم بررسی کند.
سپس دستگاه پروب شده وارد می شود. دستگاه به آهستگی در راست روده و بخش پایینی کولون به جلو رانده می شود. طی سیگموئیدوسکوپی، گاهی هوا در دستگاه وارد می شود تا کولون باز شود و پزشک می تواند آشکار تر داخل کولون را مشاهده کند.
مکش ممکن است برای برداشتن مدفوع آبکی, مایع تنقیه, موکوس یا خون از میان دستگاه استفاده شود.
زمانی که پزشک دستگاه را تا حد ممکن به جلو حرکت داد، به آرامی بیرون کشیده می شود در حالیکه بافت به دقت بررسی می شود.
پزشک شما ممکن است دستگاه های کوچک (فورسپس, حلقه ها و چوب هایی که سر آن پنبه دارد) را از میان دستگاه وارد کند تا نمونه های بافتی (بیوپسی) را جمع آوری کند. نمونه های بافتی ممکن است برای ارزیابی به آزمایشگاه فرستاده شود.
کل ارزیابی معمولا ۵ تا ۱۵ دقیقه طول می کشد و اگر نمونه های بافتی برداشته شود یا اگر پولیپ جراحی شود بیشتر طول می کشد.

بعد از تست

بعد از اینکه دستگاه بیرون آورده شد، ناحیه مقعدی شما با دستمال پاک خواهد شد. اگر شما گرفتگی داشته باشید، خارج کردن گاز به رفع آن کمک می کند.

اگر شما طی تست آرامب خش دریافت کرده اید، رانندگی نکنید، از ماشین آلات استفاده نکنید یا اسناد قانونی را برای ۲۵ ساعت بعد از تست امضا نکنید. از کسی بخواهید که بعد از تست شما را به خانه برساند.

بعد از تست شما می توانید رژیم غذایی معمولی خود را ادامه دهید مگر اینکه دکتر به شما دستورات دیگری بدهد. مطمئن شوید که مقادیر زیادی مایعات مصرف کنید تا جایگزین مایعات از دست رفته طی آماده سازی برای سیگموئیدوسکوپی شود.

چه احساسی دارید

آنوسکوپی، پروکتوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی می تواند ناراحت کنند باشد. شما ممکن است احساس فشار یا گرفتگی یا نفخ یا احساس درد تیز کوتاه زمانی که دستگاه به جلو حرکت داده می شود یا هوا وارد کولون می شود داشته باشید. زمانی که دستگاه از کولون بالا می رود، ممکن است نیاز به دفع مدفوع و خارج کردن گاز داشته باشید. اگر درد دارید به پزشک خود بگویید.

برداشتن نمونه های بافتی(بیوپسی) از کولون باعث ناراحتی نمی شود. بی حسی موضعی زمانی که بیوپسی ناحیه مقعدی انجام می شود استفاده می شود. مقعد شما ممکن است برای چند روز دردناک باشد.

خطرات

احتمال کم سوراخ شدن کولون یا ایجاد خونریزی شدید با آسیب به دیواره کولون وجود دارد. اما این مشکلات نادر هستند.

احتمال اندک عفونت کولون وجود دارد (بسیار نادر).

در موارد زیر بلافاصله به پزشک اطلاع دهید:

خونریزی راست روده ای شدید دارید.
درد شکمی شدید دارید.
تب دارید.

نتایج

آنوسکوپی، پروکتوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی به پزشک شما این امکان را می دهد که غشای داخلی مقعد و راست روده شما و بخش پایینی روده بزرگ شما (کولون) را ارزیابی کند.

پزشک باید بتواند بعضی از یافته ها را بلافاصله بعد از تست با شما درمیان بگذارد. نتایج آزمایشگاهی (مثلا از بیوپسی) ممکن است چند روز طول بکشد.